Marius Casadesus
 Marius Casadesus z Georges’em Duhamelem, 1937 | |
| Imię i nazwisko |
Marius Robert Max Casadesus |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
skrzypek, kompozytor |
Marius Robert Max Casadesus[1] (ur. 24 października 1892 w Paryżu[1][2], zm. 13 października 1981 tamże[2]) – francuski skrzypek i kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Brat Francisa i Henriego[2]. Studiował w Konserwatorium Paryskim, studia ukończył w 1914 roku z I nagrodą w grze na skrzypcach[1][2]. Koncertował w Europie i Ameryce Północnej, często występując wraz ze swoim bratankiem, pianistą Robertem Casadesusem[1][2][3]. Prowadził własny kwartet smyczkowy, w latach 1920–1940 występował też w zespole muzyki dawnej Société des Instruments Anciens, w którym grał na quintonie i gambie dyskantowej[1][2][3].
Skomponował m.in. 3 kwartety smyczkowe, pieśni, symfonie, pisał też muzykę filmową[1]. Zasłynął jako autor jednej z głośniejszych mistyfikacji muzycznych. W 1931 roku zaprezentował w Paryżu Koncert skrzypcowy D-dur „Adelaide”, rzekome młodzieńcze dzieło Wolfganga Amadeusa Mozarta, napisane przez niego w wieku 10 lat i zadedykowane córce króla Ludwika XV, Adelajdzie. Z czasem jednak wokół autentyczności kompozycji zaczęły narastać wątpliwości, a Casadesus nie był w stanie przedstawić oryginalnego manuskryptu utworu. Ostatecznie, w 1977 roku przyznał się do jego napisania[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 38. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 593. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 149. ISBN 978-0-19-957854-2.