Marketing klasyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marketing klasyczny – zespół działań mających na celu dokonanie przepływu produktu od producenta do odbiorcy, opiera się na doświadczeniach, analizach i matematyce. Marketing klasyczny zakłada, że główną inwestycją są pieniądze. Jest popularny w zinstytucjonalizowanych przedsiębiorstwach, jest dobry w organizacjach w których unifikacja jest ważniejsza niż swoboda. W marketingu klasycznym często wpada się w pułapkę oceny skuteczności, pod kątem oceny ilości sprzedanych towarów/usług. Jest to pułapka, gdyż wielkość sprzedaży nie zawsze przekłada się na zyski.

  • Według AMA (American Marketing Association) – To pewna działalność gospodarcza, która jest skierowana na przepływ towarów i usług od producenta do finalnego odbiorcy.
  • Według Richarda Stilla i Edwarda Cundiffa – To pewien proces, w trakcie którego odbywa się połączenie produktów z rynkiem, w wyniku czego następuje przepływ własności.
  • Według Heriberta Mefferta – oznacza odpowiednie planowanie, koordynację i kontrolę wszystkich działań planowo ukierunkowanych, na aktualne i potencjalne rynki zbytu.

Marketing klasyczny jest charakteryzowany przez typowy mix czterech P (product – produkt, pricecena, place – miejsce, promotionpromocja) i związany jest z wczesnymi formami rozwoju orientacji rynkowej. Marketing ten bazuje na strategii sprzedażowej. Cechami charakterystycznymi tej formy marketingu są: „ograniczony zakres badań rynkowych, dość szeroki, ale nie zintegrowany zestaw instrumentów. Oznacza to ich ilościowy wzrost w miarę komplikowania się sytuacji na rynku. Pogarsza to relację efekty-nakłady. Brak jest jednoznacznej identyfikacji potrzeb nabywców”[1].

Zbyt mała znajomość potrzeb i preferencji klientów jest niejako konsekwencją segmentacji rynku, w której nie uwzględniano kryterium korzyści oferowanych klientom. Według D. Castenowa dylematem marketingu klasycznego jest posługiwanie się przez przedsiębiorstwa podczas rozmów z klientami argumentami, w których przeważają techniczne walory produktów (jedna trzecia przedsiębiorstw)[2]. Można zatem stwierdzić, że wskutek zbyt małej wiedzy o nabywcach dochodzi do wielu błędów marketingowych, zwłaszcza w zakresie strategii sprzedaży i strategii cen. Słabe strony marketingu klasycznego związane są również z komunikacją.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Podstawy marketingu, Praca zbiorowa pod red. J. Karwowskiego, Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, Szczecin 1998, s. 9.
  2. Castenow D., Nowy marketing w praktyce, PWE, Warszawa, s. 61.