Marszałek dworu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marszałek dworuurzędnik zarządzający dworem monarchy[1].

Termin marszałek (łac. marescalcus) w średniowieczu oznaczał pierwotnie zarządcę stadniny (późniejszy koniuszy), później przełożonego dworzan, by z czasem zlać się z pojęciem palatyna, do obowiązków którego należało przestrzeganie porządku i dbanie o przestrzeganie etykiety na dworze monarchy[1].

W Polsce istniał urząd marszałka w dwóch postaciach: marszałek wielki koronny i marszałek nadworny koronny. Obaj pełnili analogiczne funkcje, ale marszałek wielki zasiadał w senacie, a nadworny nie. Po zawarciu unii polsko-litewskiej urząd ten przeszczepiony został na Litwie, gdzie powstały urzędy: marszałek wielki litewski i marszałek nadworny litewski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, wyd. Gutenberga. Tom 10