Martijans Bekasovs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martijans Bekasovs
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1949
Rzeżyca

Zawód, zajęcie

polityk, działacz partyjny

Stanowisko

poseł do Sejmu V, VI, VII i VIII, IX kadencji (1993–2006, 2010)

Partia

KPZR, Równouprawnienie, LSP

Martijans Bekasovs (ur. 1 listopada 1949 w Rzeżycy) – łotewski polityk i działacz partyjny narodowości rosyjskiej, wieloletni poseł do Rady Najwyższej Republiki Łotwy i Sejmu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1968 ukończył szkołę średnią w Rzeżycy. Następnie ukończył szkołę wojskową w Królewcu (1973) oraz studia prawnicze w Mińskiej Wyższej Szkole Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR (1983)[1][2]. Należał do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, był sekretarzem ds. bezpieczeństwa w komitecie miejskim KPZR w Rzeżycy. W późniejszych latach zasiadał w radach różnych organizacji pozarządowych zajmujących się m.in. przeciwdziałaniem przestępstwom[3].

W 1990 wybrano go do Rady Najwyższej Republiki Łotwy, 4 maja tegoż roku głosował przeciwko ogłoszeniu deklaracji niepodległości przez Łotwę. W 1993 zdobył mandat w Sejmie V kadencji z listy Równouprawnienia, natomiast w trakcie kadencji przystąpił do Łotewskiej Partii Socjalistycznej. Uzyskiwał reelekcję do Sejmu VI, VII i VIII kadencji w 1998, 2002 i 2010 (w miejsce zmarłego Aleksandrsa Golubovsa[4], kandydował wówczas z listy Centrum Zgody)[1]. Przez krótki czas był sekretarzem klubu Rosyjskiego Związku Łotwy. W 2003 przez kilka miesięcy pozostawał obserwatorem w Parlamencie Europejskim (przystąpił do frakcji GUE/NGL), jednak w listopadzie tegoż roku pozbawiono go tej funkcji ze względu na działanie na szkodę państwa[5]. W 2004 był liderem listy wyborczej socjalistów do PE, która nie przekroczyła progu. W 2010 nie ubiegał się o reelekcję.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Martijans Bekasovs. saeima.lv. [dostęp 2021-02-10]. (łot.).
  2. a b Martijans Bekasovs. cvk.lv. [dostęp 2021-02-10]. (łot.).
  3. Saeimā ievēlēto PCTVL pārstāvju biogrāfijas. delfi.lv, 23 października 2002. [dostęp 2021-02-10]. (łot.).
  4. Miris Saeimas deputāts Aleksandrs Golubovs. ir.lv, 19 maja 2010. [dostęp 2021-02-10]. (łot.).
  5. Parliamentarian sacked for backing Russian rights. euobserver.com, 5 listopada 2003. [dostęp 2021-02-10]. (ang.).