Mermithidae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mermithidae[1]
Braun, 1883[2]
Ilustracja
Mermis nigrescens pasożytujący na pasikoniku zielonym
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

nicienie

Gromada

Adenophorea

Rząd

struńce

Rodzina

Mermithidae

Mermithidae – rodzina nicieni, będących endopasożytami stawonogów. Już w 1877 roku Mermithidae były klasyfikowane jako jedna z dziewięciu podgrup Nematoidea[3]. Mermithidae bywają mylone z nitkowcami, robakami o podobnej biologii i morfologii.

Mermithidae są obligatoryjnymi pasożytami, głównym żywicielem są różne gatunki stawonogów. Większość opisywano u owadów, ale znane są też pasożyty pająków, skorpionów i skorupiaków. Rzadziej opisywano przypadki zarażenia dżdżownic, pijawek i mięczaków[4]. Znany jest przedstawiciel tej rodziny zachowany razem z zainfestowanym pająkiem w bałtyckim bursztynie, pochodzącym sprzed 40 milionów lat[5]. Przynajmniej 25 gatunków pasożytuje na larwach komarów, co czyni je interesującymi z punktu widzenia biologicznego zwalczania tych owadów[6].

Mermithidae mają wydłużony kształt, pokryte są cienkim oskórkiem zbudowanym z warstw spiralnych włókien. Przewód pokarmowy ma budowę zbliżoną do tej u wolnożyjących nicieni jedynie u larw, nieprowadzących jeszcze pasożytniczego trybu życia: w stadiach pasożytujących przełyk nie ma łączności z jelitem środkowym, a u samic brak jest odbytu.

Otwór płciowy u samic znajduje się w połowie długości ciała, podczas gdy u samców znajduje się na końcu i jest widoczny jako jedno lub dwa ujścia. Jaja składane są albo do wody albo na lądzie, wylęgające się z nich larwy są wolnożyjące, tak jak dojrzałe płciowo osobniki, które opuszczają żywicieli by złożyć jaja[7].

Taksonomia tej grupy nie jest wyjaśniona; robaki te są słabo reprezentowane w kolekcjach zoologicznych, mają też mało morfologicznych cech charakterystycznych pozwalających na ich oznaczanie; ponadto, częściej są odkrywane przez entomologów niż nematologów. Nawet pozycja systematyczna najlepiej poznanego gatunku Romanomermis culicivorax jest niepewna[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mermithidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Braun M. Die thierishchen Parasiten des Menschen nebst einer Anlei-tung zur praktischen Beschaftigung mit der Helminthologie fur Studier-ende and Aerzte (1883)
  3. Lankester. Subdivisions of the Nematoidea. 17, Clarendon Press 1877 s. 449, [1].
  4. Poinar GO. "Mermithid (Nematoda) parasites of spiders and harvestmen." Journal of Arachnology 13, 121–128 (1985)
  5. Poinar, Jr. G (2000) "Heydenius araneus n.sp. (Nematoda: Mermithidae), a parasite of a fossil spider, with an examination of helminths from extant spiders (Arachnida: Araneae).' Invertebrate Biology 119.4: 388–393
  6. Platzer, E.G. (1981) "Biological control of mosquitoes with mermithids." Journal of Nematology 13:257–262.
  7. Rubzov, 1. A. (1972). "Aquatic Mermithidae ofthe Fauna ofthe USSR," Vol. 1.
  8. Petersen, J.J. (1985) "Nematodes as biological control agents: Part 1. Mermithidae", pp 307–344. In: Baker, J. R. & Muller, R. (eds). Advances in Parasitology. Academic Press, London.