Microdochium bolleyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Microdochium bolleyi
Ilustracja
Kolonie, zarodniki, strzępki różnych gatunków Microdochium i objawy występowania na liściu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Amphisphaeriales

Rodzina

Amphisphaeriaceae

Rodzaj

Microdochium

Gatunek

Microdochium bolleyi

Nazwa systematyczna
Microdochium bolleyi (R. Sprague) de Hoog & Herm.-Nijh
Stud. Mycol. 15: 194 (1977)

Microdochium bolleyi (R. Sprague) de Hoog & Herm.-Nijh – gatunek grzybów należący do klasy Sordariomycetes[1]. Jest jednym z patogenów wywołujących chorobę o nazwie antraknoza traw[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Microdochium, Amphisphaeriaceae, Amphisphaeriales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1948 r. Roderick Sprague, nadając mu nazwę Gloeosporium bolleyi. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Gert Sybren de Hoog i Herm.-Nijh w 19877 r.[1]

Synonimy:

  • Aureobasidium bolleyi (R. Sprague) Arx 1957
  • Gloeosporium bolleyi R. Sprague 1948
  • Idriella bolleyi (R. Sprague) Arx 1981[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kolonie osiągają średnicę 32–38 mm w ciągu 7 dni, są gładkie, o niewyraźnym brzegu. Uwalniają do agaru pomarańczowy pigment, później często stają się ciemnobrązowe z powodu tworzenia się chlamydospor. Rewert początkowo różowy, potem szarobrązowy. Brak wysięku lub zapachu. Zanurzone strzępki gładkie, cienkościenne, o szerokości 0,7–1,5 µm, tworzące zwartą grzybnię, pomieszaną z szerszymi (około 3 µm) strzępkami. Brak strzępek powietrznych. Aparat konidialny składa się z szerokich strzępek, które stają się lokalnie silnie podzielone i tworzą skupiska komórek konidiotwórczych znajdujących się bezpośrednio na strzępkach lub na bocznych gałęziach złożonych z 1–2 kulistych komórek. Komórki konidiotwórcze szkliste, cienkościenne, interkalarne, cylindryczne, każda z jednym locus płodnym, częściej wolne, w tym przypadku kuliste lub półkuliste, o wymiarach 2–4,5 × 2–3,5 µm, spiczaste. Konidia powstają sympodialnie. Są jednokomórkowe, szkliste, gładkie, cienkościenne, w kształcie półksiężyca, 5,5–8,5 × 1,6–2,2 µm. W starych kulturach szersze strzępki są częściowo przekształcane w łańcuchy lub skupiska brązowych, nabrzmiałych, grubościennych chlamydospor o szerokości około 6–9 µm[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-07-09].
  2. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-07-09].
  4. Microdochium bolleyi [online], Mycobank [dostęp 2022-07-09].