Jamrajek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Microperoryctes)
Jamrajek
Microperoryctes
Stein, 1932[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – jamrajek pręgowany (Microperoryctes longcaudata) na ilustracji z 1880 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Nadrząd

australotorbowe

Rząd

jamrajokształtne

Rodzina

jamrajowate

Podrodzina

torbokolce

Rodzaj

jamrajek

Typ nomenklatoryczny

Microperoryctes murina Stein, 1932

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Jamrajek[3] (Microperoryctes) – rodzaj niewielkich ssaków z podrodziny torbokolców (Echymiperinae) w obrębie rodziny jamrajowatych (Peramelidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i okolicznych wyspach[4][5][6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 14,2–30,3 cm, długość ogona 11,5–25,8 cm; masa ciała 100–670 g[5][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1932 roku niemiecki zoolog Georg Hermann Wilhelm Stein w artykule poświęconym kilku nowym torbaczom z Nowej Gwinei opublikowanym na łamach Zeitschrift für Säugetierkunde[1]. Jako gatunek typowy Stein wyznaczył (oryginalne oznaczenie) jamrajka mysiego (M. murinus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Microperoryctes: gr. μικρος mikros ‘mały’; rodzaj Peroryctes O. Thomas, 1906 (torboszczur)[1].
  • Ornoryctes: epitet gatunkowy Perameles ornata O. Thomas, 1903 (łac. ornatus ‘ozdobny, adorned, ozdobiony, wspaniały, upiększony’, od ornare ‘ozdobić’)[8]; rodzaj Peroryctes Thomas, 1906 (torboszczur)[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Perameles ornata O. Thomas, 1903.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9][4][3]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c G.H.W. Stein. Einige neue Beutoltiere aus Neuguinea. „Zeitschrift für Säugetierkunde”. 7, s. 256, 1932. (niem.). 
  2. a b G.H.H. Tate & R. Archbold. Some marsupials of New Guinea and Celebes. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 73, s. 352, 1937. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 10. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 74. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b Ch. Dickman: Family Peramelidae (Bandicoots and Echymiperas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 397. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Microperoryctes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-24].
  7. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 51. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. ornata, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).