Mieczysław Bochenek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Bochenek
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1839
Kraków

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1887
Kraków

profesor nauk prawnych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

20 lipca 1867

Profesura

1875

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Dziekan Wydziału Prawa UJ

Mieczysław Bochenek (ur. 29 listopada 1839 w Krakowie, zm. 30 lipca 1887 tamże) – polski prawnik, absolwent i wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Leona i brat Witolda Bochenka[1]. W 1857 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez dwa lata na wydziale filozoficznym, a potem na Wydziale prawa i administracji[2]. Podczas studiów w roku akademickim 1862–1863 pełnił funkcję prezesa Bratniej Pomocy. W styczniu 1863 roku podjął działania w celu przyspieszenia zatwierdzenia statutu organizacji działającej jako Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. W latach 1864–1867 był współpracownikiem krakowskiego Czasu. 20 lipca 1867 uzyskała stopień doktora praw i w tym samym roku podjął studia na Uniwersytecie w Heidelbergu. Potem studiował ekonomię polityczną w Paryżu. Po powrocie do kraju został zatrudniony jako wykładowca ekonomii politycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1871 roku prowadził też wykłady z austriackiego ustawodawstwa skarbowego. W 1875 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w 1883 roku na zwyczajnego. W roku akademickim 1884/1885 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji. Od 1872 roku pełnił funkcję radnego miasta Krakowa[4]. Zmarł 30 lipca 1887 w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[5].

Był żonaty z Heleną z Klickich, z którą miał czterech synów: Adama (1875–1913, lekarz), Bronisława (ur. 1873, inżynier rolnictwa), Lucjana (1878–1923, prawnik, rotmistrz ułanów Wojska Polskiego, połegły w zamieszkach krakowskich[6]) i Mieczysława Tomasza (1881–1922, doktor praw[7][8], chorąży Legionów Polskich, podporucznik Wojska Polskiego[9], pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości[10][11][12]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leon Bochenek, „Kurier Lwowski” (202), anno.onb.ac.at, 23 lipca 1886, s. 4 [dostęp 2021-07-31].
  2. Mieczysław Bochenek, „Kurier Lwowski”, anno.onb.ac.at, 31 lipca 1887, s. 4 [dostęp 2021-07-31].
  3. Jubileusz 60-cio lecia Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie: księga pamiątkowa :1866-1926, 1926, s. 12.
  4. Mieczysław Bochenek, „Czas (dziennik)” (172), 30 lipca 1887, s. 2.
  5. Spis osób pochowanych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (osoby pochowane do 1939 r.) [online], cmentarium.sowa.website.pl [dostęp 2021-07-30].
  6. Ś. p. rotmistrz Lucyan Bochenek. „Nowości Illustrowane”. Nr 46, s. 9, 17 listopada 1923. 
  7. Marjan Friedberg i Ludwik Strojek: Bochenek Adam. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 169. Reprint: Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989, ISBN 83-04-03291-0.
  8. Bochenek Adam Wawrzyniec. W: Słownik biologów polskich. Stanisław Feliksiak (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 78–79. ISBN 83-01-00656-0.
  9. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-04]..
  10. M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318.
  11. Nekrolog. „Czas”. 110, s. 3, 1922-05-17. Kraków. .
  12. Żołnierze Niepodległości : Bochenek Mieczysław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-10-04].