Mieczysław Malcz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Malcz
Ilustracja
Mieczysław Malcz ok. 1870 r.
Pełne imię i nazwisko

Ludwik Mieczysław Malcz

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1838
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 maja 1920
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarz

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Ludwik Mieczysław Malcz (ur. 1 stycznia 1838 w Warszawie, zm. 19 maja 1920 tamże) – warszawski lekarz, miłośnik muzyki i kompozytor działający na przełomie XIX i XX w.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Bogumiła Malcza (1799–1839) i Julianny z d. Barczewskiej (1816–1882). Był trzykrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Emma Gabriela Krauze (ur. 1841), z którą ślub zawarł 20 lipca 1862 roku, rozwiódł się 14 stycznia 1882. Drugą żoną była Helena Zuzanna Rembertowska (rozwód 18 maja 1893), trzecią – Helena Różycka (ślub 3 lipca 1913)[1]. Z pierwszą żoną miał syna Mieczysława Jana (ur. 1863), który był ojcem Jerzego (ur. 1898), żołnierza powstania warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Gimnazjum ukończył w Warszawie, a studia medyczne w Moskwie (studiował w latach 1856–1861)[2]. Po zagranicznej podróży naukowej osiadł w Warszawie. Mieszkał przy ul. Marszałkowskiej nr hip. 1374. W latach powstania styczniowego 1863-64 pomagał rannym w Lubelskiem[2].

22 listopada 1864 na posiedzeniu Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego został zgłoszony na członka zwyczajnego TLW[3]. Został też członkiem towarzystw lekarskich Lwowa i Krakowa oraz Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu. Wydał drukiem kilkanaście prac naukowych w formie książkowej bądź w czasopismach medycznych. W 1866 roku redagował (w zastępstwie) „Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”[2], czasopismo lekarskie założone przez jego stryja Wilhelma.

W praktyce lekarskiej poświęcał dużo uwagi leczeniu za pomocą inhalacji. Zaprojektował nowatorski aparat do inhalacji. Według katalogu wystawy Lekarsko-Przyrodniczej 1881 r. w Krakowie była to: Parnia inhalacyjna wykonana z miejscowego materjału w Warszawie, według pomysłu Dra M. Malcza, z zastosowaniem w zboczeniach narządu oddechowego: 1) do nasycania powietrza pokojowego parą z przetworów balsamicznych leśnych; 2) do wziewań bezpośrednich tejże pary; 3) do wziewań środkami lotnemi przeciwgnilnemi. Aparat został zaprezentowany Akademii Lekarskiej w Paryżu w 1878 i nagrodzony na Wystawie Światowej tamże[4]. W 1868 był lekarzem Ochrony nr II przy ul. Ogrodowej 841 w Warszawie[5].

Z zamiłowaniem oddawał się muzyce. W styczniu 1871 był jednym z założycieli Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego[6], a przez 4 lata pełnił w nim obowiązki wiceprezesa[2]. Komponował utwory na fortepian. Jego mazurek otrzymał 3 nagrodę na III konkursie muzycznym im. Konstantego ks. Lubomirskiego w 1905 roku[7]. Publikował pod pseudonimem M.M. Anhelli. Wydał w kraju m.in. zbiór Pieśni i Preludy (Pamięci Chopin’a) op. 40, Ja się nie żalę... z księgi pieśni Heinricha Heinego op. 22, 1888 oraz za granicą: Alla minuetto op. 20, Barcarolle op. 12, Gondoliera, Nocturne italienne i Cinq Preludes wydane w Londynie[8].

Podobnie jak jego ojciec Bogumił i stryj Wilhelm, działał aktywnie w warszawskim zborze ewangelicko-augsburgskim. 7 maja 1882 wybrano go do komitetu zborowego[9].

W ostatniej dekadzie życia był działaczem Warszawskiego Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Zabierał głos w sprawach praw zwierząt, np. w 1908 w sprawie zwierząt rzeźnych[10] i w 1909 w sprawie handlu ptakami[11]. W listopadzie 1915 został opiekunem okręgowym cyrkułu (okręgu) VII[12]. W 1916 i 1917 był prezesem warszawskiego TOZ[13][14][15]. W tym okresie mieszkał w Warszawie przy ul. Złotej 21[12].

Zmarł w wieku 82 lat[16] i został pochowany na Powązkach[17].

Publikacje (wybrane)[edytuj | edytuj kod]

  • 1865: Pogląd na przyczyny, historyą i rozwijanie się chorób zaraźliwych u zwierząt w stosunku do człowieka. Przyczynek do patologii porównawczej, Warszawa: Druk. A. Liefeldta, 1865, 94 str.
  • 1866: Cholera, jej istota i leczenie, wraz z opisem ostatniej epidemii 1865 i 1866 r., Warszawa: Druk. J. Colty, 1866, 90 str.
  • 1876: Z pedyjatryi: przypadek ostrego otrucia chlorkiem rtęciowym (merc. sublimat. corrosiv.) u dziecka, Kraków: Druk. U.J., 1876.
  • 1878: Klimatologia Hyeres jako stacyi leczniczej zimowej dla chorych, Warszawa: Druk. Ziemkiewicza, 1878, 10 str.
  • 1878: Model aparatu inhalacyjnego przenośnego do wytworzenia w danej zamkniętej przestrzeni (w pokoju) powietrza sztucznego leśnego, który jednocześnie może być zastosowany do wziewań (inhalacyj) rozmaitych środków lekarskich, Warszawa 1878, 11 str.
  • 1879: Metoda inhalacyjna środków lekarskich, Warszawa: Druk. Gaz. Lek., 1879, 9 str.
  • 1881: Arco, stacya klimatyczna zimowa w Tyrolu włoskim, jej opis i zestawienie z Meranem, z osobistych spostrzeżeń na miejscu podał i opisał..., Warszawa: nakł. autora, Druk. Gaz. Lek., 1881, 22 str.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Stanisław Łoza: Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach. T. 1. Warszawa: 1932, s. 90–93.
  2. ↑ a b c d Stanisław Lubicz Kośmiński: Słownik lekarzów polskich obejmujący oprócz krótkich życiorysów lekarzy polaków oraz cudzoziemców w Polsce osiadłych, dokładną bibliografią lekarską polską od czasów najdawniejszych aż do chwili obecnej. Warszawa: 1883, s. 302–303.
  3. ↑ „Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”. VII (seria IV), s. 133, 1865. 
  4. ↑ Katalog Wystawy Lekarsko-Przyrodniczej. Wyd. 2. Kraków: 1881.
  5. ↑ Jan Jaworski: Kalendarz Ilustrowany na rok 1868. Warszawa. s. 18.
  6. ↑ „Tygodnik Illustrowany”. 37 (12), s. 230–231, 1896. 
  7. ↑ Rozstrzygnięcie III konkursu muzycznego im. Konstantego ks. Lubomirskiego. „Nowości Muzyczne. Dodatek literacki”. 7 (4), 1905. 
  8. ↑ Wyszukiwanie:Mieczysław Malcz. polona.pl. [dostęp 2021-04-10].
  9. ↑ „Zwiastun Ewangeliczny”. XX (9), s. 200, 1888. 
  10. ↑ W sprawie rzeźni warszawskich (Głosy członków). „Przyjaciel Zwierząt”. 28 (12), s. 189–191, 1908. 
  11. ↑ List do redakcji członka honorowego M. Malcza. „Przyjaciel Zwierząt”. 29 (4), s. 56–57, 1909. 
  12. ↑ a b „Rozkaz Dzienny Komendanta Straży Obywatelskiej stoł. m. Warszawy i okolic”, 8 listopada 1915, nr 103.
  13. ↑ „Nowa Gazeta”. 11 (319), s. 2, 15 lipca 1916. 
  14. ↑ „Kurjer Polski”. 20 (49), s. 4, 15 lutego 1917. 
  15. ↑ „Kurjer Polski”. 20 (171), s. 5, 26 czerwca 1917. 
  16. ↑ W nekrologu podano 75 lat.
  17. ↑ „Kurjer Warszawski”. 100 (142), s. 11, 23 maja 1920.  Grobu brak w aktualnym wykazie pochowanych na Starych Powązkach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Lubicz Kośmiński: Słownik lekarzów polskich obejmujący oprócz krótkich życiorysów lekarzy polaków oraz cudzoziemców w Polsce osiadłych, dokładną bibliografią lekarską polską od czasów najdawniejszych aż do chwili obecnej. Warszawa: 1883.
  • Stanisław Łoza: Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach. T. 1. Warszawa: 1932.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Malcz&oldid=71798136”