Mikołaj Danilewicz
 Herb Ostoja | |
| miecznik wiłkomierski podstarości wiłkomierski podsędek wiłkomierski elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego | |
| Data śmierci |
po 1699 |
|---|---|
Mikołaj Danilewicz (Danielewicz) herbu Ostoja (zm. po 1699) – dziedzic dóbr Wierzchówka, Ołseta i innych, miecznik wiłkomierski, podsędek wiłkomierski, podstarości wiłkomierski, elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Mikołaj Danilewicz przyszedł na świat w rodzinie szlacheckiej wywodzącej się z Wielkiego Księstwa Litewskiego, należącej do rodu heraldycznego Ostojów (Mościców)[1][2][3]. O nim i o jego rodzinie pisał Kasper Niesiecki w Herbarzu polskim[1]. Posiadał dobra Wierzchówka[4], Ołseta i inne[5]. Posłował na Sejm elekcyjny w 1669 roku będąc w tym czasie miecznikiem wiłkomierskim[6][7]. W latach 1670-1686 pełnił funkcję podstarościego wiłkomierskiego a następnie od roku 1685/6 obejmował urząd podsędka wiłkomierskiego. Miał być podstolim wendeńskim lecz nie utrzymał się na urzędzie[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 80-84.
- ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. III, s. 64.
- ↑ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 166.
- ↑ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 250.
- ↑ J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz., Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie (red. Władysława Semkowicza), t. I, s. 38.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 81.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom I. Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk (oprac.), Warszawa 2004, s. 462, 464, 641.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 80-84.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. III, s. 64.
- Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 166, 250.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom I. Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk (oprac.), Warszawa 2004, s. 433, 434, 462, 464, 641.