Mikołaj Cegłowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Tomasz Cegłowski
podporucznik[1] podporucznik[1]
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1838
Żelechów

Data śmierci

1940

Przebieg służby
Lata służby

1863

Główne wojny i bitwy

powstanie styczniowe

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami[2] Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Mikołaj Tomasz Cegłowski (ur. 6 grudnia 1838 w Żelechowie, zm. 1940[3]) – podporucznik weteran[1][4] powstania styczniowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Piotra i Agnieszki z Sosnowskich[5]. W wieku 19 lat ożenił się z Anielą Wagner[5]. Mając 24 lata wstąpił do partii powstańczej kpt. Zdzisława Łaskiego na Lubelszczyźnie[6]. Bił się pod Młynowem, Korytnicą i Piaskami Luterskimi. Później wstąpił do partii kosynierów Abramowicza[7].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości (1918) w okresie II Rzeczypospolitej został awansowany do stopnia podporucznika weterana Wojska Polskiego[8]. W 1930 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami[2]. W 1932 zamieszkiwał w Żelechowie[9]. W styczniu 1938 roku wraz z 50 weteranami oraz trzema weterankami (Marią Bentkowską, Marią Fabianowską i Lucyną Żukowską) został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[10]. W 1938 roku mieszkał w Warszawie, w schronisku dla weteranów na Pradze[11]. Tam 6 grudnia Oddział Warszawski PCK zorganizował uroczystość setnych urodzin weterana[7]. Mikołaj miał 6 synów i 6 córek. W 1938 roku żyło trzech synów i dwie córki. Jego wnukiem był między innymi ks. Aleksander Marian Cegłowski (1885-1952), proboszcz parafii w Prostyni[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Oficerowie-weterani uczestnicy powstania narodowego 1863 r. W: Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych Sztab Generalny - Oddział V., 1923, s. 39.
  2. ↑ a b Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości. Monitor Polski 1930 nr 260 poz. 4350. [dostęp 2014-03-22]. (pol.).
  3. ↑ Emil Noiński: CEGŁOWSKI Mikołaj Tomasz (1838-1940), weteran powstania 1863 r.. Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach. [dostęp 2022-07-21]. (pol.).
  4. ↑ List uczestników powstania narodowego 1863 r. W: Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych Sztab Generalny - Oddział V., 1932, s. 918.
  5. ↑ a b c INDEKSY Z METRYK KOŚCIELNYCH PARAFII ŻELECHÓW (1682) 1748-2015, s. 1481
  6. ↑ LUBELSZCZYZNA W 1863 I 1864 ROKU [online], Google Docs [dostęp 2018-01-23].
  7. ↑ a b Sędziwy jubilat. „Polska Zbrojna”. 338, s. 6, 1938-12-07. Warszawa. .
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 919.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 917.
  10. ↑ Krzyż oficerski Orderu Polski Odrodzonej na piersiach weteranów z 1863 r.. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. XIX, s. 1, 13, 24 stycznia 1938. Kraków. 
  11. ↑ Żywe Pomniki Bohaterstwa ostatni weterani 1863 roku. W: Rok 1863 za naszą wolność i waszą w 75-lecie Powstania Styczniowego. Warszawa: Oddział im. Romualda Traugutta Polskiego Towarzystwa Kultury i Oświaty Robotniczej "Pochodnia" w Warszawie, 1938, s. 26.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikołaj_Cegłowski&oldid=69623310”