Milan Simonović

Milan Simonović
Милан Симоновић
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1881 ; Varvarin
Data i miejsce śmierci	13 września 1940 ; Belgrad
	Przewodniczący parlamentu
Okres	od 16 lutego 1939; do 1940
	Minister sprawiedliwości
Okres	od 4 października 1937; do 5 lutego 1939
Poprzednik	Mile Miškulin
Następca	Wiktor Ružić
	Minister wyznań i oświecenia publicznego
Okres	od 23 lutego 1928; do 27 lipca 1928
Poprzednik	Dragomir Obradović
Następca	Dragiša Cvetković
	Odznaczenia

Milan Simonović (cyr. Милан Симоновић, ur. 17 sierpnia 1881 w Varvarinie – zm. 13 września 1940 w Belgradzie^[1]) – serbski i jugosłowiański prawnik i polityk, minister d.s. reformy rolnej, senator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem stolarza Lazara Simonovicia^[2]. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Belgradzkim i podjął pracę w zawodzie adwokata^[1]. W 1896 zaangażował się w politykę i związał się z Narodową Partią Radykalną^[2]. W 1905 po raz pierwszy wystartował w wyborach do serbskiej Skupsztiny, ale nie zdobył mandatu. Sukcesem zakończył się jego start w wyborach do Konstytuanty w 1920, w której reprezentował okręg kruševacki^[1]. W parlamencie zasiadał w komisji ustawodawczej^[1]. 31 lipca 1923 objął stanowisko ministra d.s. reformy rolnej w gabinecie Nikoli Pašicia. Funkcję tę pełnił w trzech kolejnych gabinetach. W latach 1925-1926 pełnił funkcję ministra opieki społecznej. 1 lutego 1927 stanął na czele resortu handlu i przemysłu, którym kierował przez dwa miesiące. W 1928 minister wyznań i oświecenia publicznego w gabinecie Velimira Vukičevicia^[1].

Poparł przewrót 6 stycznia 1929, który doprowadził do przejęcia pełni władzy przez króla Aleksandra. W 1931 otrzymał godność senatora, dwa lata później związał się z Jugosłowiańską Partią Narodową^[2]. W latach 1937–1938 kierował resortem sprawiedliwości w rządzie Milana Stojadinovicia. W 1938 wybrany do Skupsztiny, w następnym roku objął stanowisko przewodniczącego parlamentu. Zmarł w Belgradzie, pochowany na Nowym cmentarzu (Novo groblje)^[1].

Odznaczony Orderem Św. Sawy 1 kl. i serbskim Orderem Orła Białego 5 kl.^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Momčilo Pavlović: Senatori Kraljevine Jugoslavije. Biografski leksikon. Belgrad: 2016, s. 262–263. ISBN 978-86-7403-206-0.
↑ ^a ^b ^c Милан Гулић. МИЛАН СИМОНОВИЋ ЋАБА. Политичка биографија. „Жупски зборник”, s. 51–76, 2014.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Милан Гулић. МИЛАН СИМОНОВИЋ ЋАБА. Политичка биографија. „Жупски зборник”, s. 51–76, 2014.

[senatori-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Momčilo Pavlović: Senatori Kraljevine Jugoslavije. Biografski leksikon. Belgrad: 2016, s. 262–263. ISBN 978-86-7403-206-0.

[gulic-2] Милан Гулић. МИЛАН СИМОНОВИЋ ЋАБА. Политичка биографија. „Жупски зборник”, s. 51–76, 2014.

[1]

[2]