Mirosława Dworzańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosława Dworzańska
Ilustracja
Data urodzenia

1903

Data śmierci

1983

Zawód, zajęcie

architekt, urbanista

Mirosława Dworzańska (ur. 1903, zm. 1983) – polska architekt i urbanistka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia ukończyła na Wdziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (1929). W 1935 otrzymała IV nagrodę (w zespole ze Michałem Ochnio i Zdzisławem Dworzańskim) na projekt osiedla Paluch w Warszawie[1]. Od 1946 pracowała w Poznaniu, w różnego rodzaju jednostkach, zajmujących się planowaniem przestrzennym miasta. Od 1948 w Wydziale Budownictwa Zarządu Miasta, a potem w Miastoprojekcie (do 1958), w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej (do 1975) i w Biurze Planowania Przestrzennego. Była współautorką kolejnych planów zagospodarowania przestrzennego Poznania – z lat 1946, 1953, 1962 i 1975, jak również współautorką osiedli na Dębcu (Klin Dębiecki) i na Grunwaldzie. W 1962 otrzymała, wraz z zespołem, II nagrodę Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury za sporządzenie pierwszego po II wojnie światowej kompleksowego planu zagospodarowania przestrzennego Poznania[2]. Pochowana na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wacław Leyberg, Poszerzenia placów i ulic, s.346
  2. Projekt - Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 357, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
  3. Dworzańska Mirosława – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-11]