Mocameta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mocameta
მოწამეთა
Ilustracja
Państwo

 Gruzja

Miejscowość

6 km od Kutaisi

Kościół

Gruziński Kościół Prawosławny

Fundator

Bagrat IV

Styl

gruziński

Data budowy

XI wiek

Położenie na mapie Imeretii
Mapa konturowa Imeretii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Mocameta”
Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mocameta”
Ziemia42°16′56″N 42°45′33″E/42,282186 42,759256

Mocameta (gruz. მოწამეთა) – zespół klasztorów w Gruzji, w regionie Imeretia, ok. 6 km na północny wschód od centrum Kutaisi w pobliżu wsi Mocameta. Klasztor malowniczo położony jest na klifie cyplu na zakolu rzeki Ckalcitela, będącej dopływem Rioni[1].

Jego nazwa (Miejsce Męczenników) związana jest z braćmi szlacheckiego rodu Argweti — Dawidem i Konstantynem, którzy w VIII wieku zorganizowali bunt przeciw okupującym Imeretię Arabom[2]. Gdy bunt upadł, zostali pojmani, następnie obiecano im łaskę w zamian za przejście na islam. Gdy nie przyjęli oferty, torturowano ich i zabito, a następnie ich ciała wrzucono do rzeki. Woda zabarwiła się na czerwono i na pamiątkę tego wydarzenia rzekę nazwano Ckalcitela, czyli Czerwona Woda. Jak głosi opowieść, szczątki braci wyłowiły lwy i przeniosły je na wzgórze[3], na którym znajduje się monastyr Gelati. Później Gruziński Kościół Prawosławny uznał ich ze świętych, a w XI wieku król Bagrat IV ufundował w tym miejscu świątynię[2][3]. Funkcjonariusze bolszewickiej tajnej policji Czeka w 1923 wywieźli szczątki Dawida i Konstantyna z monasteru Gelati do muzeum w Kutaisi, ale wywołało to tak wielki skandal, że relikwie szybko oddano i do dziś znajdują się one w monastyrze[4]. Według legendy między monastyrem Mocameta a monastyrem Gelati istnieje tajemne przejście, wykorzystywane podczas wojen[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Motsameta. eurasia.travel. [dostęp 2015-04-11]. (ang.).
  2. a b c Zwiedzanie Gruzji. W: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan - Magiczne Zakaukazie. Wyd. IV. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2012, s. 149-150, seria: Przewodniki Bezdroży. ISBN 978-83-246-7447-3.
  3. a b Środkowa Gruzja. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 181, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.
  4. Imeretia. W: Grzegorz Petryszak: Gruzja w pigułce. Wyd. 1. Pruszków: Rewasz, 2013, s. 149. ISBN 978-83-62460-37-3.