Mord w Niemysłowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mord w Niemysłowicach
Państwo

 III Rzesza

Miejsce

Niemysłowice

Data

25 stycznia 1945

Liczba zabitych

57 osób

Typ ataku

egzekucja przez rozstrzelanie

Sprawca

III Rzesza

Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej
Mapa konturowa Rzeszy Niemieckiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia50°19′56″N 17°32′03″E/50,332222 17,534167

Mord w Niemysłowicach – mord dokonany przez członków SS na 57 chorych więźniach obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau podczas tzw. „marszu śmierci” w Niemysłowicach koło Prudnika[1].

Geneza i przebieg zbrodni[edytuj | edytuj kod]

Miejsce, w którym znajdował się folwark Donnersmarck

17 stycznia 1945 rozpoczęto ostateczną ewakuację więźniów KL Auschwitz. Rozpoczęły się „marsze śmierci” do obozów w głębi Rzeszy. Gdy więźniowie doszli do Prudnika, zostali zakwaterowani w zakładach bawełnianych Schlesische Feinweberei AG, gdzie od września 1944 funkcjonowała filia obozu Auschwitz – Arbeitslager Neustadt O/S[2]. Po krótkim pobycie w Prudniku, hitlerowcy wyruszyli w dalszą drogę. Postanowili pozbyć się skrajnie zmęczonych więźniów w celu przyspieszenia marszu. Część z nich zabili na drodze do Niemysłowic, pozostałym zarządzono postój i umieszczono na noc w stodole[3] w folwarku Donnersmarck na skrzyżowaniu dróg między Szybowicami, Łąką Prudnicką a Niemysłowicami, niedaleko torów kolejowych[4].

Następnego dnia rano, 56 chorych i wycieńczonych nie miało sił kontynuować marszu. Niemcy wypędzili ich ze stodoły i kazali uciekać po śniegu do lasu. Silniejsi więźniowie zaczęli biec, inni stali w miejscu. Wówczas SS-mani zaczęli do nich strzelać z karabinów maszynowych[3].

W czasie dalszego marszu przez Niemysłowice, jeden z Żydów, który uniknął śmierci, nie był zdolny iść dalej. Zwrócił się do stojącego przy drodze żołnierza Wehrmachtu aby go zabił, lecz ten odmówił i oddalił się. Widząc to, miejscowa młodzież z Hitlerjugend doskoczyła do więźnia i zaczęła go kopać. Przerwał to czołgista, który kilkoma strzałami z pistoletu zabił więźnia[3].

Na polecenie sołtysa Niemysłowic, cudzoziemscy robotnicy przymusowi zwozili na saniach zwłoki i grzebali je w lejach po bombach lub w piaskowniach[3].

Ekshumacja[edytuj | edytuj kod]

Pomnik w miejscu zbiorowej mogiły ofiar marszu na cmentarzu w Prudniku

27 kwietnia 1946 przeprowadzono ekshumację zwłok więźniów zamordowanych w Niemysłowicach. Spośród 34 szkieletów 33 były odziane w pasiaki, a jeden miał spodnie cywilne. Na 27 pasiakach znajdowały się gwiazdy, którymi w obozach oznaczano Żydów, na dwóch pasiakach był czarny trójkąt, a na kolejnych dwóch trójką bez barwy[3]. Na części zwłok udało się odczytać numery obozowe, dzięki czemu zidentyfikowano ich nazwiska: Hirsz Kurlanka z Sosnowca, Hendel Starka, Szymon Pawluka, Władysław Szeligowski, Jehuda Komar z Lublina, Isaak Klynkrawier, Saul Katz, Moszek Blusztein, Jakub Steinhauss[4]. Śmierć 28 więźniów nastąpiła na skutek pęknięcia podstawy czaszki i uszkodzenia naczyń krwionośnych mózgu. Odnoście 6 zwłok nie zdołano ustalić przyczyny zgonu z powodu daleko posuniętego rozkładu[5].

Zwłoki wydobyte z lejów po bombach pochowano wspólnie w 7 trumnach w grobie na cmentarzu komunalnym i w 27 trumnach na cmentarzu żydowskim w Prudniku[4][5].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Pomnik na cmentarzu żydowskim w Prudniku

W miejscu zbiorowych mogił w Prudniku postawiono pomniki. Na cmentarzu żydowskim ustawiono tablicę, natomiast w 1968 na cmentarzu komunalnym wzniesiono pomnik przedstawiający szczątki człowieka przy obozowym ogrodzeniu[4].

27 lutego 2020 w Niemysłowicach odsłonięto pomnik upamiętniający ofiary marszu śmierci z 1945[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Martyna Kolemba, 75. rocznicę Marszu Śmierci obchodzić będziemy w Niemysłowicach [online], archiwumwww.opole.uw.gov.pl, 14 lutego 2020 [dostęp 2023-03-21].
  2. Mycak 1978 ↓, s. 54.
  3. a b c d e Mycak 1978 ↓, s. 56.
  4. a b c d Andrzej Dereń, Zginęli, bo nie mogli iść dalej [online], tygodnikprudnicki.pl, 27 stycznia 2010 [dostęp 2023-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-10].
  5. a b Mycak 1978 ↓, s. 57.
  6. Krzysztof Strauchmann, W Niemysłowicach od Prudnikiem odsłonięto pomnik upamiętniający ofiary Marszu Śmierci [online], Prudnik Nasze Miasto, 27 lutego 2020 [dostęp 2023-03-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]