Mulowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mulowiec
Ilustracja
Górna część polany i pomnik
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Beskid Wyspowy, Karpaty

Wysokość

580–592 m n.p.m.

Zagospodarowanie

pole uprawne, zabudowania

Położenie na mapie gminy Laskowa
Mapa konturowa gminy Laskowa, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Mulowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Mulowiec”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Mulowiec”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Mulowiec”
Ziemia49°47′54″N 20°30′56″E/49,798333 20,515556

Mulowiec – polana pod szczytem Kobyły (605 m) w Beskidzie Wyspowym. Znajduje się na południowych stokach grzbietu łączącego Kobyłę (zwaną też Kobylą Górą) z Kopcem (585 m). Administracyjnie należy do miejscowości Kamionka Mała w powiecie limanowskim (przysiółek Rosochatka) w województwie małopolskim. Jest to dość duża polana, na której znajduje się jedno gospodarstwo rolne i jeden dom[1].

Ta ukryta w lesie polana była miejscem dramatycznych wydarzeń zarówno w czasie pierwszej, jak i drugiej wojny światowej. W czasie I wojny światowej na górującej nad okolicą Kobyle i polanie Mulowiec wojska rosyjskie miały umocniony punkt obronny, który w 1914 w krwawych walkach zdobywały wojska austriacko-niemieckie w czasie tzw. bitwy pod Limanową. O dramatyzmie tych walk świadczy fakt, że miejsce to aż sześć razy przechodziło z rąk do rąk[2]. Na północnym stoku, powyżej ostatnich domostw przysiółka Kucek pozostał po tych walkach Cmentarz wojenny nr 300 – Rajbrot-Kobyła z I wojny światowej. Dramatyczne wydarzenia miały tutaj miejsce również podczas II wojny światowej. Na polanie Mulowiec w listopadzie i grudniu 1944 stacjonował liczący 40 żołnierzy oddział II batalionu pp. Armii Krajowej (Obwód AK Brzesko kryptonim „Batuta”), a także samodzielnego plutonu dywersyjnego porucznika Jana Gomoły ps. „Jawor” z I Batalionu „Barbara” oraz żołnierzy 12 pp AK z Bochni[3]. W czasie walk stoczonych z niemiecką dywizją SS Galizien (służyli w niej głównie Ukraińcy) na polanie Mulowiec zginęło czterech żołnierzy AK i gospodarz. W 2008 odsłonięto w tym miejscu pomnik, na którym znajduje się napis:

Z rąk faszystów dywizji SS Galizien w tym miejscu zginęli:
szer. Marian Komorowski z Kutna lat 19
szer. Henryk Mars z Mogiły lat 22
szer. Bolesław Wala z Mogiły lat 19
szer. NN ze Lwowa lat 19
szer. NN ze Lwowa lat 19
gospodarz Wawrzyniec Odroniec lat 64 z Mulowca[4].

Z polany widoki na południową stronę, na pobliskie Pasmo Łososińskie[1]. Znakowaną ścieżką edukacyjną można zejść przez las na północną stronę grzbietu, gdzie znajduje się w lesie Cmentarz wojenny nr 300 – Rajbrot-Kobyła[4].

Polana Mulowiec i pomnik

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-12-13].
  2. Jan Dąbrowski, Wielka Wojna 1914- 1918, Trzaska, Evert i Michalski /reprint-Wydawnictwo KURPISZ s.c., 1937, ISBN 83-87621-72-2.
  3. Trzy korony bacówek [online] [dostęp 2011-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  4. a b Na podstawie tablicy informacyjnej na polanie.