Myron Wendzyłowycz

Myron Wendzyłowycz

Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1919 Solinka
Data i miejsce śmierci	8 kwietnia 1992 Lwów
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęcie	architekt

Myron Demjanowycz Wendzyłowycz (ur. 26 sierpnia 1919 w Solince, zm. 8 kwietnia 1992 we Lwowie) – ukraiński architekt.

Życiorys

Od 1931 do 1938 uczył się w gimnazjum w Chyrowie, a następnie rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1946 rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Lwowskiej, dyplom ukończenia otrzymał w 1949. Wyjechał wówczas do Użhorodu, gdzie pracował w „Obłsilproekti”. W 1953 przeprowadził się do Lwowa, pracował jako inżynier projekt, a następnie główny architekt w przedsiębiorstwie „Dipromist”. Od 1964 był wykładowcą historii architektury wnętrz w Lwowskim Państwowym Instytucie Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej, od 1971 był docentem, a następnie kierownikiem katedry, a od 1984 profesorem. Równolegle od 1964 do 1971 przewodniczył lwowskiemu oddziałowi Związki Architektów Ukrainy, w 1972 otrzymał narodową nagrodę im. Tarasa Szewczenki.

Dorobek architektoniczny

Budynki

Kompleks sportowy „Dynamo” przy ulicy Dmytra Witowskiego 53 we Lwowie

Budynek laboratoryjny Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych ulicy Włodzimierza Kubijowicza 38 we Lwowie

• Centralny rynek rolny przy ulicy Bazarnej 11 we Lwowie;
• Bursa Instytutu Handlu i Ekonomii przy ulicy Terszakowiczów 2a;
• Biurowiec „Obłspożywspiłki” (Rejonowego Biura Handlu Spożywczego) w Użhorodzie /1952-1954/;
• Budynek przy ulicy Użhorodzkiej 17 w Berehowie /1954-1955/;
• Budynek administracyjny fabryki farb i lakierów we Lwowie /1954-1955/;
• Kino „Kosmos” w Iwano-Frankiwsku /1957/;
• Projekt niskiej zabudowy osiedla Lewandówka we Lwowie, budynki jedno i dwupiętrowe (wspólnie z Henrichem Szweckim-Wineckim) /1958/;
• Bloki mieszkalne na osiedlu Sygniówka we Lwowie (wspólnie z Henrichem Szweckim-Wineckim) /1958/;
• Budynek mieszkalny przy ulicy Kerczeńskiej 8 /1954-1958/;

Plan perspektywiczny i rozwoju miasta Dolina /1959/;

• Dom młodzieży w Brzuchowicach /1961-1962/;
• Projekt dzielnicy mieszkaniowej we Lwowie pomiędzy ulicami Warszawską i prospektem Wjaczesława Czornowoła współautor S. Domazar /1964/;
• Budynek dla centrum obliczeniowego instytutu „Ukrzemproekt” we Lwowie /1962-1967/;
• Budynek przy ulicy Dmytra Witowskiego 38 we Lwowie;
• Budynek Wydziału Fizyki Uniwersytetu Lwowskiego ulica Cyryla i Metodego 8 /1963-1968/;
• Sanatorium „Dnipro” w Truskawcu /1969/;
• Budynek laboratoryjny Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych ulicy Wołodymyra Kubijowicza 38 we Lwowie /1972/;
• Kompleks sportowy „Dynamo” przy ulicy Dmytra Witowskiego 53 we Lwowie /1969-1972/;
• Wnętrze restauracji „Truskaweć” w Truskawcu /1978/;
• Cerkiew Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Nowym Rozdole /1991-2006/;
• Cerkiew świętych Włodzimierza i Olgi w Derewaczu /1990-1993/;
• Cerkiew Wstawiennictwa Bogurodzicy w Lipnikach /1990-1995/;
• Cerkiew świętych Włodzimierza i Olgi przy ulicy Symonenki we Lwowie /1991-1996/;
• Cerkiew św. Piotra i Pawła w Zimnej Wodzie /1991-2005/.

Pomniki

• Otoczenie pomnika '„Bojowej Sławy Radzieckich Sił Zbrojnych (Monument Sławy)” we Lwowie (autor rzeźby Aleksandr Pirożkow z zespołem) /1971/;
• Otoczenie pomnika Wasiła Stefanika we Lwowie (autor rzeźby Wołodymyr Skołozdra) /1970-71/;
• Otoczenie pomnika Stepana Tudora we Lwowie na placu Jewhena Małaniuka /1981/;
• Otoczenie pomnika Aleksandra Hawryluka przy ulicy Mykoły Łysenki we Lwowie.

Projekty niezrealizowane

• Muzeum-skansen chwały kozackiej na wyspie Chortyca;
• Pomnik Tarasa Szewczenki we Lwowie, z rzeźbą Ł. Wasyluka.

Bibliografia

• Архітектура Львова: Час і стилі. XIII – XXI ст., Львів: Центр Європи, 2008, s. 720. ISBN 978-966-7022-77-8. (ukr.)
• C. K. Кілессо, Вендзилович Мирон Дем'янович, [w:] Енциклопедія сучасної України. T. 4. Національна академія наук України, Наукове товариство імені Шевченка, Kijów 2005, s. 237. ISBN 966-02-3354-X. (ukr.)