NGC 2276-3c

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

NGC 2276-3cultraintensywne źródło rentgenowskie położone w jednym z ramion galaktyki NGC 2276, prawdopodobnie czarna dziura o masie pośredniej (IMBH).

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Odkrycie obiektu zostało ogłoszone w 2015[1]. Obiekt został zbadany prawie równocześnie w zakresie promieniowania rentgenowskiego przez teleskop kosmiczny Chandra oraz w zakresie promieniowania radiowego przez sieć europejskich obserwatoriów interferometrii wielkobazowej[1]. Masa obiektu wynosi około 50 tysięcy mas Słońca, położony jest w galaktyce NGC 2276 oddalonej o około 100 milionów lat świetlnych od Ziemi[1].

Masa obiektu jest charakterystyczna dla pośrednich czarnych dziur, ale ma on także cechy typowe dla supermasywnych czarnych dziur – emituje on bardzo silny radiowy dżet na odległość prawie 2000 lat świetlnych[1]. Rejon kosmosu, przez który przebiega dżet obiektu nie zawiera żadnych młodych gwiazd, co silnie sugeruje, że oddziaływanie dżetu wyczyściło tę część kosmosu z gazów potrzebnych do ich powstania[1].

W obecnym stanie badań obiektu (2015) nie jest jasne, czy obiekt został sformowany wewnątrz galaktyki, w której się teraz znajduje, czy też pochodzi on z wnętrza galaktyki karłowatej, która w przeszłości została wchłonięta przez większą NGC 2276[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f NASA’s Chandra Finds Intriguing Member of Black Hole Family Tree. nasa.gov, 2015-02-24. [dostęp 2015-03-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]