Nasiernica mydłokrywka

Nasiernica mydłokrywka
	Lathrobium brunnipes
	(Fabricius, 1793)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Lathrobiina
Rodzaj	Lathrobium
Podrodzaj	Lathrobium (Lathrobium)
Gatunek	Lathrobium (Lathrobium) brunnipes
Synonimy
	Paederus brunnipes Fabricius, 1793; Staphylinus punctatum Geoffroy, 1785; Staphylinus dentatum Marsham, 1802; Staphylinus fabricii Turton, 1802; Lathrobium (Lathrobium) luteipes Fauvel, 1873; Lathrobium (Lathrobium) laticolle Machulka, 1923;
	Paederus brunnipes Fabricius, 1793; Staphylinus punctatum Geoffroy, 1785; Staphylinus dentatum Marsham, 1802; Staphylinus fabricii Turton, 1802; Lathrobium (Lathrobium) luteipes Fauvel, 1873; Lathrobium (Lathrobium) laticolle Machulka, 1923;

Nasiernica mydłokrywka^[1] (Lathrobium brunnipes) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.

Gatunek ten został opisany w 1793 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Paederus brunnipes^[2].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 8 do 9,5 mm, ubarwionym czarno lub czarnobrunatno z brunatnymi czułkami i aparatem gębowym oraz jasnobrunatnymi odnóżami. Punkty na środku głowy i przedpleczu są luźno rozmieszczone. Głowa jest duża, trochę węższa od przedplecza, za oczami nierozszerzona, o skroniach znacznie dłuższych od średnicy oka. Środkowe człony czułków są co najwyżej półtora raza dłuższe niż szerokie. Szyja ma szerokość co najmniej 2/5 największej szerokości głowy. Pokrywy cechuje mydlany połysk i delikatne punktowanie; u form latających są silniej punktowane i znacznie dłuższe od przedplecza. Punktowanie połyskującego odwłoka jest niezbyt gęste. Odwłok samca ma szósty sternit pozbawiony czarnych szczecinek, a samicy ósmy tergit zaopatrzony w dachówkowatą listewkę^[3].

Owad znany z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Rumunii, Bułgarii, Rosji, Bliskiego Wschodu i wschodniej Palearktyki^[2]. Zasiedla lasy, ogrody, łąki, pola i pobrzeża rzek. Bytuje w ściółce, wśród mchów, w kompoście, pod napływkami, gnijącą słomą i sianem, w tym także w stajniach^[3]^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.
↑ ^a ^b Lathrobium brunnipes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-08-08].
↑ ^a ^b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[Szujecki2-1] Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.

[fe-2] Lathrobium brunnipes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-08-08].

[Szujecki-3] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.

[Burakowskietal-4] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[1]

[2]

[3]

[4]