Natalia Steinowa

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natalia Steinowa
Data urodzenia

17 lutego 1886

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1964
Kraków

Zawód, zajęcie

działaczka niepodległościowa

Odznaczenia
Medal Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi

Natalia Steinowa z Szyszkowskich (ur. 17 lutego 1886, zm. 1 sierpnia 1964 w Krakowie) – działaczka niepodległościowa i feministyczna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1906 żona notariusza krakowskiego Stanisława Steina (1878–1945), z którym miała syna Bolesława (1907–1969)[1]. Współorganizatorka, wraz z Anielą Krzyżanowską, w 1914 Tymczasowego Komitetu Pomocniczego w Krakowie, działającego na rzecz oddziałów strzeleckich Józefa Piłsudskiego[2]. Prowadziła wówczas kuchnię w Parku Jordana[3]. Członkini Komitetu Gwiazdkowego dla Legionistów Polskich przy Naczelnym Komitecie Narodowym w grudniu 1914[4]. Współorganizatorka, a następnie działaczka, krakowskiego Koła Ligi Kobiet Galicji i Śląska[5]. Następnie członkini i skarbniczka Naczelnego Zarządu Ligi (1915–1918). Jako delegatka LKGiŚ uczestniczyła w zjazdach Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego w Piotrkowie (24–26 sierpnia 1916) i Warszawie (25–28 czerwca 1917)[6].

W niepodległej Polsce działaczka Ligi Kobiet Polskich. Od 1928 działaczka Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet, członkini Zarządu Głównego ZPOK (1930–1934). Podczas wyborów w 1930, od maja tego roku członkini Komitetu Wyborczego Organizacji Kobiecych (KWOK) zrzeszającego sanacyjne organizacje kobiet[7].

Podczas II wojny światowej mieszkała w Warszawie. Działała w konspiracji, najpierw w Służbie Zwycięstwu Polski, potem w Związku Walki Zbrojnej a od 1942 w Armii Krajowej. Jej mieszkanie warszawskie było jednym z lokali konspiracyjnych Komendy Głównej AK, m.in. dla potrzeb płk. Antoniego Sanojcy i płk. Jana Rzepeckiego ps. „Prezes”. Zagrożona aresztowaniem, wraz z Fullą Horak, łączniczką AK, powróciła w 1943 do Krakowa[8][9].

Pochowana wraz z mężem na cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS AA-po lewej Starowiejskich)[10].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mariusz Ryńca, Stein Stanisław Adam (1878–1945), Polski Słownik Biograficzny, t. 43, Warszawa-Kraków 2004–2005, s. 294.
  2. ↑ Joanna Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej. Od Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego do Ochotniczej Legii Kobiet (1908–1918/1919, Toruń 2001, s.165 ISBN 83-7174-980-5.
  3. ↑ Marek Cisek, Działalność Prowiantury Departamentu Wojskowego NKN, „Sowiniec” nr 45 z grudnia 2015, s. 84.
  4. ↑ Odezwa do polskich dzieci Centralnego Komitetu Gwiazdkowego dla Legionistów [1914] Śląska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
  5. ↑ Z działalności Krakowskiego Koła Ligi Kobiet, „Czyn” z 9 kwietnia 1916, s. 12.
  6. ↑ Joanna Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej..., s.173, 207, 230, 267.
  7. ↑ Joanna Dufrat, W służbie obozu marszałka Józefa Piłsudskiego. Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet (1928–1939), Kraków 2013, s. 211, 213, 216 ISBN 978-83-7730-952-0.
  8. ↑ Fulla Horak O życiu, reinkarnacji, śmierci, czyśćcu, niebie i piekle, zob. stronę Nasz Garbow.pl
  9. ↑ Fulla Horak, Święta Pani, wyd. 5, Wrocław: Wydawnictwo ARKA, 2021, ISBN 978-83-962064-1-1, OCLC 1369082764 [dostęp 2023-05-03].
  10. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-10-31].
  11. ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  12. ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Natalia_Steinowa&oldid=71994233”