Nerw pośrodkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przebieg nerwów kończyny górnej człowieka

Nerw pośrodkowy (łac. nervus medianus) powstaje z połączenia dwóch korzeni: przyśrodkowego i bocznego[1]. Korzeń przyśrodkowy pochodzi z pęczka przyśrodkowego splotu ramiennego, a korzeń boczny z jego pęczka bocznego[1]. Standardowo otrzymuje włókna nerwowe z korzeni rdzeniowych C6, C7, C8 i Th1 (z pominięciem C5)[2][3][4]. Nerw pośrodkowy na ramieniu biegnie wspólnie z tętnicą ramienną, najpierw w bruździe przyśrodkowej mięśnia dwugłowego, a następnie w dole łokciowym, gdzie krzyżuje ją od przodu[1]. Na przedramieniu biegnie pomiędzy warstwami mięśni zginaczy[1]. Przechodzi przez kanał nadgarstka i dzieli się na nerwy dłoniowe wspólne palców, a następnie na nerwy dłoniowe właściwe palców[1].

Zakres unerwienia czuciowego skóry prawej ręki:
kolor niebieski - nerw łokciowy
kolor różowy - nerw promieniowy
kolor zielony - nerw pośrodkowy

Porażenie nerwu pośrodkowego[edytuj | edytuj kod]

W przypadku porażenia nerwu pośrodkowego, podczas próby zaciskania ręki w pięść, upośledzone jest zginanie kciuka oraz palców wskazującego i środkowego[1]. Stan taki, gdy zgięte są tylko palce serdeczny i mały, nazywamy ręką błogosławiącą[1]. Odwiedziony i wyprostowany kciuk znajduje się w tej samej płaszczyźnie co dłoń[1]. Po pewnym czasie do tego ustawienia dołącza się zanik mięśni kłębu kciuka, co razem przypomina ułożenie kciuka u małp i nazywa się ręką małpią[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś: Neuroanatomia czynnościowa i kliniczna: podręcznik dla studentów i lekarzy. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 50-52. ISBN 978-83-200-4210-8.
  2. Władysław Jakimowicz: Neurologia Kliniczna w zarysie - podręcznik dla studentów medycyny (s. 170). PZWL, Warszawa, 1987. ISBN 83-200-1190-6
  3. Barbara Emeryk-Szajewska, Maria Niewiadomska-Wolska: Neurofizjologia kliniczna.Elektromiografia i elektroneurografia. Tom I (s. 197). Medycyna Praktyczna, Kraków, 2008. ISBN 978-83-7430-168-8.
  4. Witold Marciniak, Andrzej Szulc: Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. Tom II (s. 401). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008 ISBN 978-83-200-3791-3