Nerw sitowy przedni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nerw sitowy przedni (łac. nervus ethmoidalis anterior) – w anatomii człowieka jedna z gałęzi nerwu nosowo-rzęskowego (nervus nasociliaris) odchodzącego od nerwu ocznego (V1 – od nerwu trójdzielnego). Biegnie wewnątrz oczodołu nad mięśniem prostym przyśrodkowym, przechodzi przez otwór sitowy przedni do przedniego dołu czaszki a stamtąd przez jeden z otworów blaszki sitowej kości sitowej do jamy nosowej. Unerwia błonę śluzową przednio-górnej części jamy nosowej za pośrednictwem gałęzi nosowych wewnętrznych (rami nasales interni): błonę śluzową przegrody nosa gałęziami nosowymi przednimi przyśrodkowymi (rami nasales anteriores mediales), a błonę śluzową ściany bocznej jamy nosowej gałęziami nosowymi przednimi bocznymi (rami nasales anteriores laterales). Unerwia także skórę grzbietu nosa przez gałąź nosową zewnętrzną (ramus nasalis externus), a ponadto zatokę czołową[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom IV, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 144–147, ISBN 978-83-200-4109-5.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 187–188, ISBN 978-83-200-3258-1.