Ngô Tất Tố
Ngô Tất Tố (ur. 1894, zm. 1954) – wietnamski powieściopisarz, przedstawiciel nurtu realistycznego w przedrewolucyjnej literaturze wietnamskiej[1].
Otrzymał staranne wykształcenie klasyczne[1]. W swoich powieściach, takich jak Tắt đèn („Gasnąca lampa”, 1938) czy Việc làng („Sprawy wioski”, 1940) podejmował tematykę życia ludności wiejskiej w kolonialnym Wietnamie[1]. Związany był z ruchem robotniczym[1] i krytykował w swoich dziełach feudalne porządki społeczne[2]. Pisał również reportaże i artykuły z zakresu krytyki literackiej[1].
Ngô odegrał ważną rolę w upowszechnieniu i przybliżeniu społeczeństwu klasycznych dzieł literatury wietnamskiej spisanych znakami chińskimi (chữ nôm), dokonując tłumaczenia wielu z nich na alfabet łaciński (quốc ngữ)[2].