Niżni Czarnostawiański Przechód
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1961 m n.p.m. |
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′03,7″N 20°04′24,5″E/49,184361 20,073472
| |
Niżni Czarnostawiański Przechód (1961 m) – siodełko na północno-wschodniej grzędzie Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego w polskich Tatrach Wysokich[1]. Znajduje się w dolnej jej części w lewej (patrząc od dołu) gałęzi tej grzędy. Na wschód opada z niego skalista depresja do Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła. Po zachodniej stronie przechodu znajduje się trawiasto-skalista półka, niżej żleb wcinający się w lewą część Kotła Kazalnicy. Niżni i Wyżni Czarnostawiański Przechód są jedynymi miejscami na grzędzie, przez które można bezproblemowo przetrawersować z Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła do Kotła Kazalnicy, wszędzie poza tymi dwoma miejscami grzęda ta do Kotła Kazalnicy opada pionową i kruchą ścianą. Pomiędzy przechodami znajduje się Czarnostawiańska Strażnica[2].
Autorem nazwy przechodu jest Władysław Cywiński. Przez przechód ten prowadzi taternicka droga wspinaczkowa Trawers z Wyżniego Kotła Czarnostawiańskiego do Kotła Kazalnicy przez Niżni Czarnostawiański Przechód; 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min. Od strony Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła Niżni Czarnostawiański Przechód jest niepozorny i łatwo go pomylić. W grzędę w jego pobliżu wcina się bowiem szeroki i trawiasty żleb, który jednak nie prowadzi do tego przechodu, lecz powyżej niego, na Czarnostawiańską Strażnicę[2].
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-01-22].
- ↑ a b Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8.