Nikolaus zu Dohna-Schlodien

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikolaus Paul Richard zu Dohna-Schlodien
Ilustracja
Nikolaus zu Dohna-Schlodien w 1916
Fregattenkapitän Fregattenkapitän
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1879
Mallmitz

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1956
Baierbach

Przebieg służby
Lata służby

1896–1919

Siły zbrojne

Kaiserliche Marine Kaiserliche Marine

Jednostki

SMS „Tsingtau”
SMS „Möwe”

Główne wojny i bitwy

powstanie bokserów
I wojna światowa

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia) Order Zasługi Wojskowej (Wirtembergia) Order Zasługi Wojskowej Karola Fryderyka (Badenia)

Nikolaus Paul Richard Burggraf und Graf zu Dohna-Schlodien (ur. 5 kwietnia 1879 w Mallmitz, zm. 21 sierpnia 1956 w Baierbach) – oficer Kaiserliche Marine, dowódca rajdera SMS „Möwe”, pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nikolaus Paul Richard zu Dohna-Schlodien[1] urodził się 5 kwietnia 1879 roku w Mallmitz (obecnie Małomice w Polsce) jako syn Alfreda Fabiana Wilhelma Theodora zu Dohna-Schlodien[1] (1849 – 1907) i Margarethe née von der Hagen (1845 – 1932).

Wstąpił do marynarki w 1896 roku, został porucznikiem drugiej klasy w 1899 i porucznikiem pierwszej klasy w 1902 roku. Po powstaniu bokserów służył na SMS „Tiger” we Wschodniej Azji w latach 1901–1902. Następnie został dowódcą kanonierki SMS „Tsingtau”, którą dowodził w latach 1910–1912. W 1913 roku został nawigatorem na SMS „Posen” i został awansowany do stopnia Korvettenkapitän[2].

I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

W 1915 roku transporter bananów „Pungo” firmy F. Laeisz został przerobiony na stawiacz min i krążownik pomocniczy, zmieniono jego nazwę na „Möwe”, a dowódcą został Dohna-Schlodien[3]. W związku z wielkimi sukcesami tego okrętu, Dohna i jego załoga stali się niemieckimi bohaterami wojennymi, takimi jak załogi „Wolfa” (dowódca Karl August Nerger) i „Seeadlera” (dowódca Felix von Luckner, który notabene służył na „Möwe” przed objęciem dowództwa na „Seeadlerze”). W 1917 roku powstał film o wyczynach Dohny[4], a sam Dohna został przedstawiony kajzerowi Wilhelmowi II.

Późniejsze życie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu I wojny światowej Dohna dowodził Freikorps podczas powstań śląskich i odszedł z marynarki w 1919 roku. Pracował w Hamburgu jako kupiec, a w latach 30. przeniósł się do Baierbach, gdzie zmarł w 1956 roku.

Wziął ślub z Hildą von Reichenau[1], wdową po jego dobrym przyjacielu, kapitanie Hansie von Laffercie, dowódcy krążownika pomocniczego „Leopard”, który zginął w czasie akcji 16 marca 1917. Hilda miała jedną córkę z pierwszym mężem, Marion von Laffert (zm.1962)[5], a z Nikolausem kolejne dwie, Hilda-Maria Cläre Elisabeth Oberländer (ur. 04.08.1922 Hamburg) i Margarethe Nora Clementine Roberts (ur. 28.06.1919 Żagań - zm. 07.10.2007 Tucson, Arizona)[5].

Dohna-Schlodien był dobrze pamiętany i szanowany przez brytyjskich marynarzy. Zawsze starał się ratować wszystkich członków załogi statku, który zatopił. Kiedy alianci zajęli Bawarię, rodzina Dohny-Schlodiena traktowana była z respektem. Alianccy generałowie wydali specjalnie instrukcje, by nie niepokoić rodziny i pozwolić im pozostać wolnymi w czasie okupacji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nikolaus Graf zu Dohna-Schlodien był jednym z dwóch niemieckich oficerów w czasie I wojny światowej, którzy otrzymali najwyższe wojskowe odznaczenia w pięciu głównych niemieckich landach (drugim był Karl August Nerger):

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • S. M. S. Möwe. Perthes, Gotha 1916
  • Der Möwe zweite Fahrt. Perthes, Gotha 1917
  • Der Möwe Fahrten und Abenteuer. Erzählt von ihrem Kommandanten. Perthes, Stuttgart 1927 (pierwsze publikacje w 1916 i 1917)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dohna 10 [online], genealogy.euweb.cz [dostęp 2019-03-09].
  2. Biografia na munzinger.de (niem.).
  3. smsmoewe.com. smsmoewe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-20)]. (ang.).
  4. Ulrike Oppelt: Film und Propaganda im Ersten Weltkrieg (niem.).
  5. a b Contact - Count Dohna and His SeaGull. [online], smsmoewe.com [dostęp 2019-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]