Nuncjatura Apostolska w Korei Południowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nuncjatura Apostolska w Korei Południowej
Logo
ilustracja
Państwo

 Korea Południowa

Siedziba

Seul

Nuncjusz apostolski

Giovanni Gaspari

Adres
Jongno-gu, 19 Jahamun-ro 26-gil, Seoul 03047
Położenie na mapie Seulu
Mapa konturowa Seulu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nuncjatura Apostolska w Korei Południowej”
Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nuncjatura Apostolska w Korei Południowej”
Ziemia37°35′07,0″N 126°58′21,8″E/37,585278 126,972722

Nuncjatura Apostolska w Korei Południowejmisja dyplomatyczna Stolicy Apostolskiej w Republice Korei. Siedziba nuncjusza apostolskiego mieści się w Seulu.

Od 1992 nuncjusz apostolski w Korei Południowej jest akredytowany również w Mongolii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Korea[edytuj | edytuj kod]

W 1949 papież Pius XII utworzył Delegaturę Apostolską w Korei. 31 grudnia 1963 papież Paweł VI podniósł ją do rangi internuncjatury apostolskiej, a 5 września 1966 ten sam papież odniósł ją do rangi nuncjatury apostolskiej.

Pierwszy delegat apostolski w Korei bp Patrick James Byrne MM został aresztowany przez komunistów po zajęciu przez armię z północy Seulu w 1950, w czasie wojny koreańskiej. Groźbami pozbawiania życia chciano zmusić go do potępienia Stanów Zjednoczonych, Watykanu i ONZ, jednak odmówił. Dołączył następnie do wyczerpującego marszu więźniów i jeńców pędzionych przez komunistów, podczas którego zmarł. Informacja o jego śmierci ujrzała światło dzienne dopiero dwa lata później, gdy inspektorzy ONZ-etu dotarli do ocalałych z marszu[1].

Mongolia[edytuj | edytuj kod]

W Mongolii papieże akredytują swoich dyplomatów od 1992 w randzie nuncjusza. Wszyscy przedstawiciele papiescy w tym kraju byli nuncjuszami apostolskimi w Korei Południowej[2].

Przedstawiciele papiescy w Korei Południowej[edytuj | edytuj kod]

Delegaci apostolscy[edytuj | edytuj kod]

Nuncjusze apostolscy[edytuj | edytuj kod]

do 1997 z tytułem pronuncjuszy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]