Opowiadania z Doliny Muminków
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania |
1962 | ||
| Pierwsze wydanie polskie | |||
| Data wydania polskiego |
1970 | ||
| Wydawca | |||
| Przekład | |||
| |||
Opowiadania z Doliny Muminków (szw. Det osynliga barnet och andra berättelser, dosłownie Niewidzialne dziecko i inne historie) – zbiór opowiadań autorstwa Tove Jansson ze świata Muminków, po raz pierwszy wydany w 1962 r.
Opowiadania[edytuj | edytuj kod]
Wiosenna piosenka[edytuj | edytuj kod]
W trakcie jednej ze swoich wędrówek Włóczykij stara się napisać piosenkę. W zamiarze tym przeszkadza mu nieznane stworzenie, dobrze znające zarówno Włóczykija, jak i Muminka.[1]
Straszna historia[edytuj | edytuj kod]
Homek o bardzo bogatej wyobraźni próbuje przekonać swoich rodziców, że jego młodszy brat został zjedzony przez węża. Ojciec Homka postanawia oduczyć go zmyślania[2].
O Filifionce, która wierzyła w katastrofy[edytuj | edytuj kod]
Mieszkająca nad brzegiem morza Filifionka żyje w przeczuciu zbliżającej się, bliżej nieokreślonej katastrofy. Bezskutecznie próbuje wytłumaczyć swoje przekonania jedynej przyjaciółce, Gapsie[3].
Historia o ostatnim smoku na świecie[edytuj | edytuj kod]
Muminek przypadkowo łowi w stawku malutkiego smoka. Traktuje go jako swoje zwierzątko domowe, ale stworzenie zdaje się preferować towarzystwo Włóczykija[4].
O Paszczaku, który kochał ciszę[edytuj | edytuj kod]
Pracujący w lunaparku Paszczak pragnie przejść na emeryturę, by w ciszy i spokoju spełnić swoje marzenie o budowie najpiękniejszego domku dla lalek[5].
Opowiadanie o niewidzialnym dziecku[edytuj | edytuj kod]
Pewnego dnia w domu Muminków zjawia się Too-tiki, której towarzyszy Nini - niewidzialna dziewczynka. Too-tiki liczy na to, że Muminki będą w stanie sprawić, by dziecko znów stało się widzialne[6].
Tajemnica Hatifnatów[edytuj | edytuj kod]
Tatuś Muminka wybiera się na samotną wędrówkę. W jej trakcie spotyka Hatifnatów i towarzyszy im w rejsie na ich wyspę[7].
Cedryk[edytuj | edytuj kod]
Namówiony przez Muminka Ryjek oddaje córce Gapsy swoją ulubioną zabawkę - pluszowego pieska o imieniu Cedryk. Chcąc pocieszyć żałującego swojej decyzji Ryjka, Włóczykij opowiada mu historię o swojej krewnej[8].
Choinka[edytuj | edytuj kod]
Wybudzona z zimowego snu rodzina Muminków i Panna Migotka obserwują mieszkańców Doliny Muminków, szykujących się do wigilii[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Wiosenna piosenka
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Straszna historia
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, O Filifionce, która wierzyła w katastrofy
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Historia o ostatnim smoku na świecie
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, O Paszczaku, który kochał ciszę
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Opowiadanie o niewidzialnym dziecku
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Tajemnica Hatifnatów
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Cedryk
- ↑ T. Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków (tłum. I. Szuch-Wyszomirska), Warszawa 2013, Choinka