Półzbroja
Półzbroja (także: półpancerz, zbroja pikinierska, landsknechtowska) – niepełna zbroja płytowa, używana przez piechotę i jazdę w XVI-XVII wieku. Szczególnie popularna na terenach Niemiec i Szwajcarii w formacjach pikinierów i landsknechtów[1].
Jej podstawowymi elementami był kirys i hełm typu otwartego (np. szturmak, pappenheimer, morion). Jako elementy dodatkowe stosowano naramienniki, obojczyk, oraz fartuch lub nabiodrki. W rzadszych przypadkach stosowano również rękawice[1]. Z czasem rezygnowano z kolejnych elementów dodatkowych, pozostawiając jedynie hełm i kirys (lub sam napierśnik) z fartuchem.
-
Półzbroja z naramiennikami, nabiodrkami i rękawicami, początek XVII w. -
Pikinier w półzbroi pozbawionej naramienników (rekonstrukcja historyczna) -
Półzbroja husarska z XVIII wieku, kolekcja Muzeum Narodowego w Krakowie
.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 95, 156-158, ISBN 83-11-10063-2.