Pałac w Porażynie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Porażynie
Symbol zabytku nr rej. 1775/A z 15.12.1977[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Porażyn

Adres

Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy w Porażynie, 64-330 Opalenica[2]

Ukończenie budowy

1880[1][3] albo 1882[2][4]

Pierwszy właściciel

Franz Heinrich von Beyme

Kolejni właściciele

Kazimierz Sosnkowski

Obecny właściciel

Nadleśnictwo Grodzisk

Położenie na mapie gminy Opalenica
Mapa konturowa gminy Opalenica, po lewej znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Pałac w Porażynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Pałac w Porażynie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Pałac w Porażynie”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Pałac w Porażynie”
Ziemia52°18′29″N 16°17′48″E/52,308056 16,296667
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Porażynie[a] znajduje się we wsi Porażyn w województwie wielkopolskim, w części wsi położonej w pobliżu przystanku kolejowego Porażyn.

Zbudowany został ok. 1880-1882 r. jako pałac-willa Eichenhorst (dosł. gniazdo dębów) dla właściciela dóbr opalenickich - Franza Heinricha von Beyme[4]. Projekt powstał w znanej berlińskiej firmie architektonicznej Hermanna von der Hude i Juliusa Hennicke[4]. Był on w tamtych czasach wysoko oceniany i znalazł się jako wzór do naśladowania w znanym czasopiśmie architektonicznym Architektonisches Skizzenbuch. Wpływ na to miała wysoka ocena kompozycji całości i dekoracji wnętrz. Na elewacji zewnętrznej występuje typowe zestawienie kolorystyczne czerwonej cegły i białego tynku detali architektonicznych[5]. Kolumnowy portyk został przebudowany na półkolistą część wejściową[4]. Pałac był dwukrotnie przebudowywany - około 1900 roku oraz podczas II wojny światowej[4].

W 1920 nieruchomość (wraz z parkiem i kilkoma okolicznymi majątkami) zakupił generał Kazimierz Sosnkowski z przeznaczeniem na rezydencję[4][3]. Po II wojnie światowej w pałacu kształcili się leśnicy: od 1 listopada 1945 funkcjonował jako szkoła leśna, natomiast od 1971 mieściło się w nim Policealne Studium Leśne[4]. We wrześniu 1993 szkoła została przeniesiona do Technikum Leśnego w Goraju. Pałac przekazano Nadleśnictwu Grodzisk i utworzono w nim ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy oraz hotel[2].

Kompleks pałacowy uzupełniają: zabytkowa masztalarnia (wybudowana w stylu podobnym do głównego budynku) oraz leśny park, w którym można spotkać m.in. buki i dęby[b][1][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Na liście Narodowego Instytutu Dziedzictwa obiekt figuruje jako dwór, pozostałe źródła uznają obiekt za pałac
  2. ↑ Park oraz stajnia zostały również wpisane do rejestru zabytków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 129. [dostęp 2013-11-11].
  2. ↑ a b c Adam Zabrocki: Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy w Porażynie. 22 czerwca 2010. [dostęp 2015-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 listopada 2013)].
  3. ↑ a b Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
  4. ↑ a b c d e f g h Paweł Anders: 700-lecie m. Buk. XXXVIII Ogólnopolski Rajd Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Poznań: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej. Oddział w Poznaniu, 1989, s. 49.
  5. ↑ Jan Skuratowicz: Dwory i pałace w Wielkim Księstwie Poznańskim. Międzychód: Wydawnictwo "Eco", 1992, s. 100-101. ISBN 83-900472-2-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pałac_w_Porażynie&oldid=66886188”