Pałac we Włoszakowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac we Włoszakowicach
Symbol zabytku nr rej. 567 z 12.05.1956
Ilustracja
Pałac we Włoszakowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Włoszakowice

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

późny barok

Architekt

Karol Marcin Frantz

Inwestor

Aleksander Józef Sułkowski

Rozpoczęcie budowy

1749

Ukończenie budowy

1751

Pierwszy właściciel

Aleksander Józef Sułkowski

Położenie na mapie gminy Włoszakowice
Mapa konturowa gminy Włoszakowice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac we Włoszakowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac we Włoszakowicach”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac we Włoszakowicach”
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu leszczyńskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac we Włoszakowicach”
Ziemia51°55′53,0979″N 16°22′04,3576″E/51,931416 16,367877

Pałac we Włoszakowicach – zabytkowy[1] pałac w miejscowości Włoszakowice.

Późnobarokowy pałac myśliwski powstał w latach 1749-1751 z inicjatywy Aleksandra Józefa Sułkowskiego według projektu Karola Marcina Frantza w wyniku przebudowy rezydencji Krzysztofa Opalińskiego z połowy XVII w., która stanęła na miejscu zamku z XV w. Obiekt zbudowany w kształcie trójkąta ze ściętymi wierzchołkami, otoczony fosą (położony na sztucznej wyspie). Dwie oficyny znajdują się po jego południowo-zachodniej stronie[2]. Nad wejściem kamienny kartusz z herbem Sulima książąt Sułkowskich[3]. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego z połowy XVIII w., w skład którego wchodzi jeszcze park[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Pałac. [dostęp 2023-10-21].
  3. Kartusz herbowy nad głównym wejściem, z herbami Sułkowskich.. [dostęp 2023-10-21].
  4. Nr rej. zabytków: 1163/A z 19.02.1990