Panajotis Demestichas
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1885 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 listopada 1960 |
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres |
od marzec 1941 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Panajotis Demestichas, gr. Παναγιώτης Δεμέστιχας (ur. 6 lipca 1885 w Kotronas, zm. 14 listopada 1960 w Atenach[1]) – grecki generał i polityk, minister spraw wewnętrznych w roku 1941.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się we wsi Kotronas w Lakonii, był synem Petrosa Demestichasa i Venetii[2]. Studiował prawo na uniwersytecie ateńskim, ale w 1905 przerwał studia i wstąpił na ochotnika do armii greckiej. W lipcu 1912 ukończył szkołę wojskową i w stopniu podporucznika wziął udział w wojnach bałkańskich, dowodząc kompanią piechoty. W czasie I wojny światowej służył jako oficer sztabowy 13 dywizji piechoty, w roku 1918 uzyskał awans na stopień majora. W 1919 wziął udział w interwencji państw alianckich na Krymie, ale powrócił do kraju by wziąć udział w wojnie grecko-tureckiej[2]. Służył początkowo w sztabie 5 dywizji piechoty, a następnie w sztabie generalnym armii greckiej[1]. W roku 1925 uzyskał awans na stopień pułkownika, a w 1934 na pierwszy stopień generalski. W latach 30. służył w sztabie generalnym armii greckiej[2].
W sierpniu 1940 awansowany do stopnia generała-porucznika przejął komendę na 1 Korpusem armii greckiej. Podległe mu jednostki zajmowały południową Albanię, docierając do Gjirokastry[1]. Uczestniczył w wojnie włosko-greckiej do grudnia 1940, kiedy został przeniesiony na stanowisko dowódcy 5 Korpusu. Po ataku Niemiec na Grecję i przełamania greckiej linii obrony był zwolennikiem kapitulacji[1]. W tym czasie związał się z generałem Jeorjosem Tsolakoglu, pełniąc funkcję ministra spraw wewnętrznych w kierowanym przez niego rządzie[1]. Odszedł ze stanowiska 20 września 1941. W 1944 został aresztowany i oskarżony o współpracę z okupantem. W 1946 został usunięty z armii. Zmarł w roku 1960, w Atenach.
Był żonaty (żona Ekaterini), miał troje dzieci[2].