Paracenteza (otolaryngologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paracenteza, inaczej myringotomia – zabieg laryngologiczny polegający na nakłuciu błony bębenkowej w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej lub w celach diagnostycznych. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym (u dzieci).

Technika zabiegu[edytuj | edytuj kod]

  • nacięcie błony bębenkowej specjalnym nożem do paracentezy w kwadrancie przednio-dolnym lub tylno-dolnym
  • odessanie w przypadku obecności zalegającej wydzieliny z jamy bębenkowej
  • czasami założenie drenika wentylacyjnego (pistonu) w miejsce naciętej błony bębenkowej, celem utrzymania czasowego drenażu jamy bębenkowej
  • czas, w którym wykonywany jest zabieg, zazwyczaj nie przekracza 10 min

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Iwankiewicz: Ćwiczenia z otolaryngologii. Warszawa: PZWL, 1985, s. 94-95. ISBN 83-200-0823-9.