Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Medyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia
Świętych Apostołów Piotra i Pawła
w Medyce
Ilustracja
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Medyce
Państwo

 Polska

Siedziba

Medyka

Adres

Medyka 232
37-732 Medyka

Data powołania

przed 1558

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Przemyśl III

Kościół parafialny

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Filie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Proboszcz

ks. Dariusz Pruchnicki

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Położenie na mapie gminy Medyka
Mapa konturowa gminy Medyka, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Apostołów Piotra i Pawław Medyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Apostołów Piotra i Pawław Medyce”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Apostołów Piotra i Pawław Medyce”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Apostołów Piotra i Pawław Medyce”
Ziemia49°48′18,215″N 22°56′14,178″E/49,805060 22,937272
Strona internetowa

Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Medyce – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Przemyśl III[1]. Erygowana w 1419. Jest prowadzona przez księży archidiecezjalnych. Mieści się pod numerem 232.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o kaplicy łacińskiej prawdopodobnie z fundacji Anny Rudnickiej w Medyce pochodzi z 1543 roku. Samodzielna parafia powstała prawdopodobnie przed 1558 rokiem. W 1607 roku zbudowano nową drewnianą kaplicę, której uposażenie decyzją króla Zygmunta III Wazy zostało przyłączone do kolegium mansjonarzy katedralnych w Przemyślu. Przed 1646 roku kościół został odbudowany i odrestaurowany i konsekrowany pw. św. Apostołów Piotra i Pawła.

W 1743 roku przystąpiono do kolejnej restauracji kościoła, który 17 maja 1744 roku został konsekrowany przez bpa Wacława Hieronima Sierakowskiego. W 1787 roku po kasacie mansjonarzy zwierzchnictwo nad kościołem otrzymali wikariusze katedry przemyskiej, którzy byli komendarzami, a od 1842 roku expozytami. Z powodu większej ilości wiernych w 1849 roku przy wsparciu Gwalberta Pawlikowskiego rozbudowano kościół, który w 1850 roku został poświęcony[2][3].

W 1810 roku było 674 wiernych i kościołem zarządzało kolegium wikariuszy katedralnych w składzie dekanatu mościskiego, a komendarzem był ks. Józef Bednarski. W 1855 roku na terenie parafii było 1 044 wiernych (w tym: Medyka – 456, Buców – 20, Chałupki Medyckie – 32, Dziewięczyce - 5, Hureczko – 13, Hurko – 77, Jaksmanice – 68, Popowice – 4, Poździacz – 6, Siedliska – 9, Szeginie – 303, Torki - 51)[4].

22 lutego 1927 roku Medyka stała się samodzielną parafią.

Na terenie parafii jest 2 500 wiernych (w tym: Medyka – 2 350, Chałupki Medyckie – 150). Parafia posiada kaplicę filialną w Zakładzie Karnym[3].

Proboszczowie parafii:[5]
? –1558. ks. Łukasz de Regio Ponte (kapelan).
1558–1569. ks. Albert z Dynowa (kapelan).
1569. ks. Stanisław Skarzystowski (kapelan).
1589–1601. ks. Piotr Biecki (kapelan).
1601–1603. ks. Albert Rzeczowski (Rzeszewski) (kapelan).
1603–1605. ks. Fabian Jastrzębski (kapelan).
1605. ks. Grzgorz Prasłowicz (komendarz).
1613. ks. Marcin (komendarz).
1615. ks. Łukasz Lenartowicz (komendarz).
1616. ks. Krzysztof Pieniążek (kapelan).
1627. ks. Wojciech Kędzierski.
1658?–1672. ks. Andrzej Ziobrowicz (Ziebrowicz).
1678–1694. ks. Stanisław Świątkowski.
1898–1711. ks. Adam Olszewski.
1718. ks. Stanisław Kozłowski.
1725–1737. ks. Szymon Jarocki.
1737–1753. ks. Szymon Leszczyński (komendarz).
?. ks. Grzegorz Pardy (Gardy?).
1805, 1806 ks. Jan Kopaciewicz (komendarz, wikariusz generalny).
1810. ks. Józef Bednarski (komendarz)[6].
1811. ks. Karol Rudziński (komendarz)[7].
1814, 1815, 1817. ks. Piotr Sobczakiewicz (komendarz)[8].
1818. ks. Jakub Szymaszkiewicz (komendariusz)[9].
1820–1824. ks. Józef Bednarski (komendariusz)[10]
1825–1829. ks. Mateusz Łyczkowski (komendarz)[11].
1830, ks. Wawrzyniec Kozłowski (komendarz)[12].
1830–1831. ks. Tomasz Wojnarski (komendarz)[13].
1831–1833. ks. Maksymilian Krynicki (komendarz)[14].
1834–1843. ks. Jan Jakubowski (komendarz, a od 1842 expozyt)[15].
1843–1853. ks. Andrzej Stelmachniewicz (komendarz–expozyt)[16].
1853. ks. Jan Kislewicz (administrator).
1854. ks. Feliks Pogonowski (administrator).
1854–1865. ks. Paweł Sobolewski (komendarz–expozyt)[4].
1856–1858. ks. Wincenty Bukowski (komendarz–expozyt)[17].
1858–1867. ks. Wojciech Michna (komendarz–ekspozyt)[18].
1867–1907. ks. Michał Biega (komendarz–ekspozyt)[19].
1907–1912. ks. Michał Siedleczka (komendarz–expozyt)[20].
1912–1914. ks. Michał Szajner (komendarz–ekspozyt)[21].
1914–1922. ks. Stanisław Kielar (komendarz–ekspozyt)[22].
1922–1940. ks. Szymon Korpak (w latach 1922–1927 komendarz)[23].
1940–1942. ks. Tadeusz Wielobób (administrator).
1948–1967. ks. Władysław Porębski[24].
1967–1981. ks. Aleksander Radoń[25].
1981–1989. ks. Stanisław Szałankiewicz.
1989–1993. ks. Ryszard Ośmak.
1993–2007. ks. Jerzy Rojek.
2007–2012. ks. Józef Suchy.
2012–2023. ks. Mariusz Ryba.
2023– nadal ks. Dariusz Pruchnicki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. Historia
  3. a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 247-248) ISSN 1429-6314
  4. a b Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1855 (s. 23)
  5. Duszpasterze
  6. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1810] (s. 8)
  7. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1811]
  8. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1817] (s. 7)
  9. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1818] (s. 8)
  10. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1820] (s. 9)
  11. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1825] (s. 10)
  12. Cathalogus Cleri Dioecesis Premisliensis tum Saecularis tum Regularis 1830 (s. 17)
  13. Cathalogus Cleri Dioecesis Premisliensis tum Saecularis tum Regularis 1831 (s. 16)
  14. Cathalogus Cleri Dioecesis Premisliensis tum Saecularis tum Regularis 1832 (s. 14)
  15. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1834 (s. 17)
  16. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1844 (s. 27)
  17. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1857 (s. 22)
  18. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1859 (s. 22)
  19. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1868 (s. 42)
  20. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1909 (s. 165)
  21. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latin 1913 (s. 155-156)
  22. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1917 (s. 146)
  23. Elenchus Cleri Dioeceseos Rit. Lat. Premisliensis pro Anno Domini 1923 (s. 46)
  24. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 133-134) [dostęp 2023-11-17]
  25. Będąc w drodze

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]