Parafia Świętych Marty i Marii w Grabarce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Świętych Marty i Marii
Ilustracja
Cerkiew Przemienienia Pańskiego
na Świętej Górze Grabarce
Państwo

 Polska

Siedziba

Grabarka

Adres

Grabarka-Klasztor
17-330 Nurzec-Stacja

Data powołania

1947

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Dekanat

Siemiatycze

Cerkiew

Przemienienia Pańskiego

Proboszcz

archimandryta Ignacy (Pytel)

Wezwanie

Świętych Marty i Marii

Wspomnienie liturgiczne

5–6/18–19 sierpnia,
24 października/6 listopada

Położenie na mapie gminy Nurzec-Stacja
Mapa konturowa gminy Nurzec-Stacja, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia52°25′00,6″N 23°00′21,3″E/52,416833 23,005917

Parafia Świętych Marty i Mariiprzyklasztorna parafia prawosławna w Grabarce, w dekanacie Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej.

Na terenie parafii funkcjonują 3 cerkwie:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew pomocnicza Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”

Parafia została erygowana w 1947. Wydzielono ją z parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Siemiatyczach, dołączając też 2 wsie z parafii św. Dymitra w Żerczycach oraz 3 wsie z parafii Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Mielniku. Parafia Świętych Marty i Marii powstała w związku z utworzeniem żeńskiego monasteru Świętych Marty i Marii na Świętej Górze Grabarce.

Zasięg parafii[edytuj | edytuj kod]

W skład parafii wchodzą następujące wsie: Grabarka, Hałasówka, Homoty, Oksiutycze, Pawłowicze, Sycze, Szerszenie, Szumiłówka i Wakułowicze.

Wykaz proboszczów[edytuj | edytuj kod]

  • 1947– ? – o. Euzebiusz (Izmajłow)
  • 1982–1986 – ks. Eugeniusz Zabrocki
  • 1997–1998 – ks. Piotr Nikolski
  • archimandryta Ignacy (Pytel) (obecnie)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kalendarz Prawosławny 2013, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 166–174, 213
  • Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012