Parafia św. Kazimierza w Tryńczy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Kazimierza
w Tryńczy
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Tryńcza

Adres

Tryńcza 101,
37-204 Tryńcza

Data powołania

23 marca 1910

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Sieniawa

Kościół

św. Kazimierza

Filie

Głogowiec – pw. NMP Matki Kościoła

Proboszcz

ks. Roman Trzeciak

Wezwanie

św. Kazimierza

Wspomnienie liturgiczne

4 marca

Położenie na mapie gminy Tryńcza
Mapa konturowa gminy Tryńcza, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Kazimierzaw Tryńczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Kazimierzaw Tryńczy”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Kazimierzaw Tryńczy”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Kazimierzaw Tryńczy”
Ziemia50°09′33,529″N 22°32′54,430″E/50,159314 22,548453
Multimedia w Wikimedia Commons
Kościół filialny NMP Matki Kościoła w Głogowcu

Parafia św. Kazimierza w Tryńczy – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Sieniawa[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tryńcza należała do parafii w Gniewczynie Łańcuckiej. W 1774 roku sprowadzono z Rakszawy drewnianą kaplicę i postawiono ją przy szlacheckich budynkach dworskich. W 1780 roku ks. Maciej Bardziński dziekan Jarosławski sporządził opis kaplicy pw. św. Antoniego[2][a]. Kaplica ta była wzmiankowana w Schematyzmach Diecezji Przemyskiej z lat 1887–1910[3]. W 1879 roku w kaplicy posługiwał ks. Alojzy Sakowicz z diecezji Wileńskiej[4]. W połowie XIX wieku w Tryńczy było 669 wiernych.

Plany utworzenia w Tryńczy parafii pojawiły się w połowie XIX wieku. W 1908 roku Kazimiera z Kellermanów Banhidy sprzedała folwark Bronisławowi Nowińskiemu, a za uzyskane ze sprzedaży pieniądze, w 1909 roku zbudowała murowany kościół.

23 marca 1910 roku została erygowana parafia w Tryńczy i został poświęcony kościół pw. św. Kazimierza[b]. Parafia początkowo objęła Tryńczę, Głogowiec i Ubieszyn[5]. Ok 1910 roku zakupiono dom z przeznaczeniem na ochronkę sióstr służebniczek. Podczas I wojny światowej kościół został uszkodzony. Przed 1924 rokiem do parafii przyłączono Wólkę Ogryzkową, a w 1927 roku przyłączono Stróżę (przysiółek Dębna). W 1929 roku do parafii przyłączono dolną część Gorzyc (300 wiernych).

Gdy kościół z powodu uszkodzeń wojennych nie nadawał się do remontu, rozebrano go i zbudowano ponownie, a w 1931 roku kościół został poświęcony. W 1934 roku wikariuszem był ks. Michał Gądek.

14 lutego 1940 roku do parafii przybyły siostry Służebniczki NMP, które zostały wysiedlone przez Ukraińców z Dębna[6]. W grudniu 1945 roku dolna część Gorzyc została przydzielona do nowej parafii w Gorzycach.

Parafia przynależała do dekanatów: Przeworsk (1910–1987), Przeworsk I (1987–2003), a od 18 maja 2003 roku do dekanatu Sieniawa.

Na terenie parafii jest 2 600 wiernych (w tym: Tryńcza – 1 242, Głogowiec – 329, Ubieszyn – 717, Wólka Ogryzkowa – 295)[7].

Proboszczowie parafii:
1910–1934. ks. Wincenty Cetnarowicz[8][9].
1934–1938. ks. Maciej Dudek[10].
1938. ks. Marcin Myszak (administrator)[11].
1938–1949. ks. Wojciech Lorenc[12].
1949–1972. ks. kan. Roman Opioła (1949–1955 wikariusz substytut - p.o. proboszcza)[13][14][15].
1972–2003. ks. ka. Edward Stawarz[16][17].
2003– nadal ks. Roman Trzeciak.


Duchowni pochodzący z terenu parafii:
  • ks. kan. Dominik Czeszyk (1919 – Ubieszyn)
  • ks. Bronisław Młynarski saletyn (1932 – Głogowiec)
  • o. Wojciech Myłek karmelita (1976 – Tryńcza)
  • ks. Władysław Pucia (1980 – Tryńcza)
  • ks. Adam Szozda (1991 – Tryńcza)
  • ks. Adam Gołąb (1997 – Tryńcza)
  • ks. Rafał Borcz (2010 – Tryńcza)


Kościół filialny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1985–1990 w Głogowcu zbudowano murowany kościół filialny, według projektu arch. inż. Kazimierza Łuczko. We wrześniu 1990 roku bp Edward Białogłowski dokonał poświęcenia kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła[18]. [19].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Opis kaplicy dworskiej pw. św. Antoniego w Tryńczy sporządzony w 1780 roku przez ks. Macieja Bardzińskiego, dziekana Jarosławskiego i proboszcza Nowosieleckiego: «Kaplica jest drewniana, położona na dziedzińcu frontem na zachód słońca postawiona, do której wchodzi się przez dzwonnicę, skarbczyk i zakrystię przy wielkim ołtarzu. Kopuła na kaplicy i dzwonnicy pokryta jest gontami, krzyż na kaplicy żelazny. Budynek oszalowany, a sufit i podłoga jest wykonana z tarcic. W kaplicy są trzy ołtarze, malowane i posrebrzane, wokół których są także trzy obrazy w ramach posrebrzanych. Do dzwonnicy drzwi sztabami (...) ze skoblami i wrzeciądzami żelaznymi ze dworu (...). Chór nad drzwiami wchodnymi do kaplicy, okien sześć w skarbczyku, wszystkie w drewno oprawione, w zakrystii także.».
  2. ↑ W dokumencie erekcyjnym z 23 marca 1910 roku jest wzmianka o erygowaniu parafii pw. św. Antoniego i MB Nieustającej Pomocy. Jednak schematyzmy diecezji przemyskiej od 1911 roku wzmiankują parafię pw. św. Kazimierza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. ↑ Krzysztof Zieliński. Leksykon Drewnianej Architektury Sakralnej Województwa Podkarpackiego. Wydawnictwo Carpathia. Rzeszów 2015. ISBN 978-83-61577-68-3 (s. 393)
  3. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1887 (s. 156) (łac.) [dostęp 2017-12-16]
    [Cytat: In aula Trynczaensis adest capella privata pro celebrando Sacrif Missae adaptata]
  4. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1879 (s. 138) (łac.) [dostęp 2017-12-16]
    [Cytat: In aula Trynczaensis fungitur mumere domest. Capellani. R. Alojsius Sakowicz , e diec. Vilno]
  5. ↑ Między Sanem a Wisłokiem. Biuletyn Informacyjny Gminy Tryńcza Początki Parafii w Tryńczy (s. 19) [dostęp 2017-12-16]
  6. ↑ Tryńcza. Dom św. Józefa
  7. ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 316) ISSN 1429-6314
  8. ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych Kronika Diecezji Przemyskiej 10(1910), z. 9, s. 472. [dostęp 2023-03-11]
  9. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1911 (s. 200) (łac.) [dostęp 2017-12-16]
  10. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1935 (s. 75) (łac.) [dostęp 2017-12-16]
  11. ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych Kronika Diecezji przemyskiej O. Ł. 38(1938), z. 8-9, s. 290. [dostęp 2020-03-09]
  12. ↑ Bartosz Walicki - Sokołów Małopolski Ks. Wojciech Lorenc (1899–1987)
  13. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 84) [dostęp 2022-11-15]
  14. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 95-96) [dostęp 2024-01-24]
  15. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 103) [dostęp 2024-01-24]
  16. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 159) [dostęp 2022-11-14]
  17. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 315-316) [dostęp 2024-01-24]
  18. ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997 (s. 367) ISSN 1233-4685
  19. ↑ Marta Kornafel, Z historii kościoła w Głogowcu [online], Między Sanem, a Wisłokiem. Biuletyn informacyjny Gminy Tryńcza. 4(30) 2009.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Parafie dekanatu Sieniawa
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parafia_św._Kazimierza_w_Tryńczy&oldid=72920509”