Parafia Trójcy Przenajświętszej w Twereczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Trójcy Przenajświętszej w Twereczu
Tverečiaus Švč. Trejybės parapija
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Litwa

Siedziba

Twerecz

Adres

Twerecz, 30163 rej. ignaliński

Data powołania

XVI w.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

wileńska

Dekanat

Ignalino

Kościół

Trójcy Przenajświętszej w Twereczu

Filie

kaplica w Wielkiej Wsi oraz kaplica w Raściunach

Proboszcz

ks. Antanas Domeikis

Wezwanie

Trójcy Przenajświętszej

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Przenajświętszej w Twereczu”
Ziemia55°18′47,5″N 26°36′04,2″E/55,313194 26,601167

Parafia Trójcy Przenajświętszej w Twereczu (lt. Tverečiaus Švč. Trejybės parapija) – parafia rzymskokatolicka w Twereczu. Jest parafią w Dekanacie Ignalińskim archidiecezji wileńskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Źródła historyczne podają datę 21 lipca 1501 roku podpisania aktu fundacyjnego przez możnowładców Wieszgailos, a 24 lipca, osiedlenia w Twereczu Kanoników regularnych, zwanych "białymi augustianami"[1][2]. W 1501 roku zbudowano murowany kościół pod wezwaniem Trójcy Świętej. W 1622 roku Piotr Pac nadał kościołowi folwark Orszweta oraz wieś Kukucie, a jego żona w 1644 roku wieś Jauniškės. W 1662 roku wojewoda trocki Mikołaj Stefan Pac zbudował nowy murowany kościół oraz klasztor. W 1744 roku parafia leżała w dekanacie brasławskim diecezji wileńskiej[3]. W 1832 roku skasowany został klasztor Kanoników regularnych. W 1852 zbudowano nowy, drewniany kościół, na miejsce starego pochodzącego z 1501 roku. W 1862 roku odbudowano kościół po pożarze. W latach 1880-1885 proboszczem w Twereczu był ks. Jonas Burba, odprawiający nabożeństwa w języku litewskim. Dzięki jego staraniom w 1884 roku zaprojektowano nowy kościół, jednak władze nie wyraziły zgody na jego budowę. W drugiej połowie XIX wieku do Twerecza przydzielano księży nie mówiących po litewsku, jednak wikary K. Majewski poduczył się języka samodzielnie i ok. roku 1875 kazania wygłaszał w języku litewskim. W 1898 roku, kiedy na budowę kościoła nie była już potrzebna zgoda władz, inżynier B. Kokijevskis-Kozėla zaprojektował nowy, murowany kościół. Stary został zburzony w 1901 roku, a nabożeństwa odprawiano na plebanii. Dzięki staraniom proboszcza Antanasa Slapšysa-Slapšinskasa oraz ofiar wiernych w 1906 roku w Twereczu stanął nowy murowany kościół. Podczas I wojny światowej uszkodzone zostały wieże kościoła, ich remont trwał do 1925 roku. W dwudziestoleciu międzywojennym parafia leżała w dekanacie święciańskim archidiecezji wileńskiej[4]. Od 1928 roku na polecenie abp Romualda Jałbrzykowskiego nabożeństwa odbywały się tylko w języku polskim. Od 1932 roku organista Leon Bielinis (1882-1941) w okolicach Twerecza zbierał i spisywał pieśni ludowe. W 1951 roku proboszcz ks. Juozapas Karaliukas został aresztowany i był uwięziony przez 5 miesięcy.

Proboszczowie parafii[edytuj | edytuj kod]

imię i nazwisko daty urzędowania
Ks. Jonas Burba 1880 - 1885
Ks. Mykolas Masiulis 1886 - 1892
Ks. Antanas Slapšys-Slapšinskas
Ks. Mykolas Prielgauskas
Ks. Juozapas Karaliukas 1948 -
Ks. Antanas Domeikis 2010 -

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kanonicy regularni. W: Zygmunt Gloger: Encyklopedia staropolska ilustrowana. Warszawa: P. Laskauer i W. Babicki, 1901.
  2. HM - Portal wiedzy. pw.kasaty.pl. [dostęp 2015-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].
  3. Spis parafii diecezji wileńskiej z 1744 roku. 2011-02-20. [dostęp 2015-09-24].
  4. dekanat Święciany (archidiecezja wileńska) [online], www.radzima.net [dostęp 2017-11-19] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]