Parochodaeus cornutus

Parochodaeus cornutus
(Ohaus, 1910)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	wygonakowate
Podrodzina	Ochodaeinae
Rodzaj	Parochodaeus
Gatunek	Parochodaeus cornutus
Synonimy
Ochodaeus cornutus Ohaus, 1910

Parochodaeus cornutus – gatunek chrząszcza z rodziny wygonakowatych i podrodziny Ochodaeinae.

Gatunek ten opisany został w 1910 roku przez Friedricha Ohausa jako Ochodaeus cornutus, który miejsce typowe określił jako „Buenos Aires i Santa Fé”.

Chrząszcz o ciele długości od 5,7 do 8 mm i szerokości od 2,8 do 4 mm. Powierzchnię jego głowy pokrywają rozproszone punkty, a ponadto na czole występują dwa wzgórki, natomiast guzkowanie może być obecne lub nie. Nadustek jest półkolisty, u samców z rogiem w każdym końcu. Długość nadustka wynosi połowę jego szerokości u samca. Narządy gębowe cechuje wykrojona warga górna i zaokrąglone brzegi zewnętrzne żuwaczek. Powierzchnia bródki jest nabrzmiała i pozbawiona bruzdy środkowej. Powierzchnia wypukłego przedplecza jest pokryta średnich do dużych rozmiarów guzkami, a między guzkami średnich rozmiarów punktami. Boczne brzegi przedplecza są równomiernie zaokrąglone. Pokrywy mają guzki na międzyrzędach wyposażone w krótkie, sterczące szczecinki. Przednia para odnóży ma golenie zaopatrzone w prawie prostą ostrogę wierzchołkową i pozbawione zęba wewnętrznego. Odnóże tylnej pary ma prosto zbudowany krętarz, bezzębną tylną krawędź uda, smukłą i prostą goleń oraz niepowiększony silnie pierwszy człon stopy. Odwłok nie ma wyrostka strydulacyjnego.

Owad neotropikalny, znany z argentyńskich prowincji Buenos Aires, Córdoba, Entre Ríos, Mendoza, Neuquén, Río Negro i Santa Fe, brazylijskiego stanu Rio Grande do Sul oraz paragwajskich departamentów Cordillera i Guairá.