Partia Ludowa (Serbia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partia Ludowa
Ilustracja
Państwo

 Serbia

Data założenia

2017

Adres siedziby

Belgrad

Ideologia polityczna

liberalny konserwatyzm

Partia Ludowa (serb. Narodna stranka / Народна странка, NS) – serbska partia polityczna o profilu liberalno-konserwatywnym[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstanie partii zainicjował w 2017 Vuk Jeremić, który w tym samym roku bezskutecznie kandydował w wyborach prezydenckich. Formalnie powstała poprzez przerejestrowanie ugrupowania NPS kierowanego przez posła Miroslava Aleksicia[2][3], który został jednym z liderów nowej formacji[3]. Przystąpili do niej również m.in. Sanda Rašković Ivić[4] i generał Zdravko Ponoš[5].

W 2018 NS współtworzyła porozumienie ugrupowań opozycyjnych nazwane Sojusz dla Serbii[6]; koalicja ta zbojkotowała wybory parlamentarne w 2020, uznając je za niedemokratyczne[7]. W tym samym roku partia dołączyła do nowej koalicji UOPS zrzeszającej stronnictwa sprzeciwiające się polityce Aleksandara Vučicia[8], która to koalicja została rozwiązana po kilku miesiącach. W listopadzie 2021 doszło do utworzenia kolejnego bloku opozycyjnego z udziałem Partii Ludowej (a także m.in. Partii Wolności i Sprawiedliwości oraz Partii Demokratycznej) celem wspólnego udziału w 2022 w wyborach prezydenckich i parlamentarnych[9]. Sojusz przyjął nazwę Zjednoczeni dla Zwycięstwa Serbii, Vuk Jeremić zrezygnował z ubiegania się o mandat deputowanego[10], na liście znaleźli się natomiast inni kandydaci partii[11]. Koalicja uzyskała około 14% głosów[12], do parlamentu weszło 12 kandydatów rekomendowanych przez NS. W 2023 Miroslav Aleksić opuściła partię, po czym reaktywował Ludowy Ruch Serbii[13].

Partia startowała samodzielnie w kolejnych wyborach w 2023, nie przekraczając wyborczego progu. W grudniu tego samego roku Vuk Jeremić ustąpił z funkcji jej przewodniczącego[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Vuk Jeremić: Serbian democracy is under attack, indeed. euractiv.com, 26 lutego 2020. [dostęp 2022-03-13]. (ang.).
  2. ↑ „Blic”: Jeremić u oktobru osniva Narodnu stranku. b92.net, 28 września 2017. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  3. ↑ a b Miroslav Aleksić. istinomer.rs. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  4. ↑ Rašković Ivić: Međusobni ugovor opozicije, ali i sa narodom. n1info.com, 11 listopada 2017. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  5. ↑ Zdravko Ponoš. istinomer.rs. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  6. ↑ U Beogradu i zvanično formiran Savez za Srbiju. n1info.com, 2 września 2018. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  7. ↑ Serbian Elections: In Extraordinary Circumstances, Ruling Party Looks to Solidify its Grip on Power. europeelects.eu, 18 czerwca 2020. [dostęp 2022-03-13]. (ang.).
  8. ↑ Formirana Udružena opozicija Srbije, cilj smena bahatog režima. danas.rs, 10 sierpnia 2020. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  9. ↑ Nataša Latković: SSP, DS, Narodna stranka i PSG postigli dogovor: Zajedno izlaze na izbore. nova.rs, 23 listopada 2021. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  10. ↑ Vuk Jeremić: Neću biti kandidat za poslanika na parlamentarnim izborima. danas.rs, 15 lutego 2022. [dostęp 2022-03-13]. (serb.).
  11. ↑ Sa juga 25 kandidata na listi koalicije „Ujedinjeni za pobedu Srbije” (spisak). jugmedia.rs, 22 lutego 2022. [dostęp 2022-04-17]. (serb.).
  12. ↑ Serbia: National Assembly 2022. electionguide.org. [dostęp 2022-04-19]. (ang.).
  13. ↑ Nataša Latković: Miroslav Aleksić napustio Narodnu stranku, osniva Narodni pokret Srbije. nova.rs, 6 sierpnia 2023. [dostęp 2023-11-25]. (serb.).
  14. ↑ Vuk Jeremić podneo ostavku na mesto predsednika Narodne stranke. danas.rs, 22 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-28]. (serb.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Partia_Ludowa_(Serbia)&oldid=72347180”