Pascal Collasse

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pascal Collasse
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1649 (data chrztu)
Reims

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1709
Wersal

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Pascal Collasse, również Colasse[1][2] (ochrzczony 22 stycznia 1649, zm. 17 lipca 1709 w Wersalu[2][3]) – francuski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem i sekretarzem Jeana-Baptiste’a Lully’ego, na zlecenie którego wypełniał głosy środkowe w jego kompozycjach[1][3]. Został oskarżony przez synów kompozytora o naśladownictwo jego pracy i przegrał proces, tracąc prawa testamentowe po Lully’m[1]. Od 1686 roku współdzielił z Michelem Delalande’em stanowisko maître de musique de la chapelle, natomiast po śmierci Michela Lamberta w 1696 roku został maître de musique de la chambre[1]. Jako faworyt Ludwika XIV uzyskał przywilej na założenie teatru operowego w Lille, popadł jednak w kłopoty po tym, gdy budynek teatru spłonął w pożarze[1]. Obciążony kwotą 10 tysięcy liwrów wycofał się z życia publicznego i w ostatnich latach życia parał się alchemią[1].

Skomponował 10 oper, m.in. Les Noces de Thetys et Pelée (1689) i Polyxène et Pyrrhus (1706)[3]. Ponadto był autorem zbioru pieśni Cantiques spirituel na głosy żeńskie i orkiestrę do tekstu Jeana Racine’a i licznych motetów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 28. ISBN 83-224-0223-6.
  2. a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 169. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 680. ISBN 0-02-865526-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]