Paweł Zakrzewski (kanonik płocki)
| ||
| Data urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
Paweł Zakrzewski herbu Dołęga (ur. 1752, zm. 11 kwietnia 1827[1]) – duchowny katolicki, kanonik katedralny płocki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej osiadłej w województwach płockim i mazowieckim; był synem Stefana[1]. Posługę duszpasterską rozpoczął jako proboszcz łysakowski. Przed 1797 rokiem został proboszczem karniewskim i kanonikiem pułtuskim[1]. Następnie kanonik kapituły katedralnej płockiej. Nazwisko kanonika Pawła Zakrzewskiego zamieszczone zostało na wielkiej tablicy znajdującej się w katedrze płockiej między pomnikiem biskupa Konstantego Plejewskiego a ołtarzem św. Zygmunta. Są na niej wymienieni duchowni, którzy przyczynili się do restauracji kościoła katedralnego. Miało to miejsce za rządów biskupa płockiego Adama Prażmowskiego w 1817 roku[2]. Jego rezydencja w Płocku była oznaczona nr. 65. W 1826 roku została ona przeznaczona na siedzibę biskupa sufragana Konstantego Plejewskiego[3]. W tym samym roku Paweł Zakrzewski wymieniany był jako kanclerz płocki[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c L. S. Zakrzewski, Dołęga-Zakrzewscy: informator historyczny, genealogiczny i socjologiczny, Warszawa 2011, s. 102
- ↑ Arcybiskup A. J. Nowowiejski, Płock. Monografia historyczna, Płock 1930, s. 211, 303
- ↑ Arcybiskup A. J. Nowowiejski, Płock. Monografia historyczna, Płock 1930, s. 455
- ↑ A. J. Papierowski, J. Stefański, Płocczanie znani i nieznani, Płock 2007, s. 708
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Arcybiskup A. J. Nowowiejski, Płock. Monografia historyczna, Płock 1930;
- A. J. Papierowski, J. Stefański, Płocczanie znani i nieznani, Płock 2007;
- L. S. Zakrzewski, Dołęga-Zakrzewscy: informator historyczny, genealogiczny i socjologiczny, Warszawa 2011.