Philippe Rondot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Rondot
Data i miejsce urodzenia

5 października 1936
Nancy, Francja

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 2017
Fléty

Zawód, zajęcie

pracownik wywiadu, wojskowy

Alma Mater

École spéciale militaire de Saint-Cyr

Odznaczenia
Order Legii Honorowej II klasy

Philippe Rondot (ur. 5 października 1936 w Nancy, zm. 31 grudnia 2017 w Fléty) – francuski generał[1], wieloletni pracownik wywiadu. Współpracował zarówno z wywiadem krajowym DST, jak i zagranicznym DGSE – dwoma tradycyjnie konkurującymi służbami.

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Philippe Rondot urodził się w Nancy w 1936 r. W 1965 r. Ukończył École Spéciale Militaire de Saint-Cyr[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Rondot wstąpił do SDECE (przodek obecnego DGSE) w 1965 roku, a pod koniec lat 70. dołączył do DST. Brał udział w schwytaniu „Szakala” w Sudanie w 1994 roku[2].

W trakcie swojej kariery prowadził szczegółowy dziennik w którym notował tajne informacje dotyczące działań francuskiego wywiadu oraz podsumowania poufnych rozmów dotczących się na najwyższych szczeblach władzy. Zostały one zajęte przez francuski wymiar sprawiedliwości na potrzeby śledztwa związanego z aferą Clairstream, a we wrześniu 2009 zostały opublikowane przez Libération[1].

Rondot został Wielkim Oficerem Legii Honorowej w 2006 roku[2].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Rondot zmarł 31 grudnia 2017 r. w swojej posiadłości w Fléty[3].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • La Syrie, Presses universitaires de France, Paryż, 1978 ISBN 2-13-045509-3.
  • L’Irak, Presses universitaires de France, Paryż, 1979 ISBN 2-13-046840-3.
  • La Jordanie, Presses universitaires de France, Paryż, 1980 ISBN 2-13-036345-8.
  • Les projets de paix arabo-israéliens, École des hautes études en sciences sociales, Paryż, 1980 (thèse universitaire).
  • Le Proche-Orient à la recherche de la paix, 1973-1982, Presses universitaires de France, Paryż, 1982 ISBN 2-13-037518-9.
  • Le Parti Ba’th, École des hautes études en sciences sociales, Louvain-la-Neuve, Centre de Recherches sur le monde arabe contemporain, 1984.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Vincent Nouzille: Zabójcy w imię Republiki. Warszawa: Fronda, 2016, s. 290–291. ISBN 978-83-8079-036-0.
  2. a b c Philippe Rondot, officier du renseignement et acteur de l’affaire Clearstream, est mort. „Le Monde”, 31 grudnia 2017. 
  3. Georges Malbrunot. Mort de Philippe Rondot, maître-espion atypique. „Le Figaro”, 1 stycznia 2018.