Piłka Gigliego
Piłka Gigliego – narzędzie chirurgiczne, stosowane w ortopedii, chirurgii, kardiochirurgii i neurochirurgii do przecinania kości. Wymyślona i wprowadzona do medycyny przez włoskiego położnika Leonardo Gigliego, pierwotnie służyła do przecinania spojenia łonowego (pubektomii) podczas porodu w przypadku deformacji miednicy (operacja Gigli)[1][2].
W 1894, zgodnie z sugestią profesora Obalińskiego, Gigli przetestował zmodyfikowany typ piły z prowadnicą fiszbinową do przeprowadzenie kraniotomii. W 1897 Obaliński zastosował ją jako pierwszy do chirurgicznego otwarcia czaszki. Chociaż niegdyś słynna operacja Gigli ma dziś jedynie znaczenie historyczne, korzystne cechy jego piły drucianej sprawiają, że była bezpiecznym i wydajnym narzędziem w rękach dwudziestowiecznych neurochirurgów, oraz ortopedów i kardiochirurgów na całym świecie. Jeszcze obecnie w awaryjnych, czy polowych warunkach spełnia swoje zadanie[3], ale z szerokiego użycia wyparły ją piły oscylacyjne[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janusz Kubicki. Leonardo Gigli (1863–1907). Ginekologia Praktyczna 76, s. 46 (2003)
- ↑ GIGLI-Säge
- ↑ Celebrating the centennial (1894–1994): Leonardo Gigli and his wire saw. thejns.org. [dostęp 2021-11-30].
- ↑ Piła sekcyjna chirurgiczna (autopsyjna), oscylacyjna do autopsji i cięcia gipsu medycznego. tmcpolska.com.pl. [dostęp 2021-11-30].
