Piłwąg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piłwąg
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Ełckie

Wysokość lustra

133,3[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

135,1 ha[1]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


2320 m[1]
920 m[1]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


1,5[1] m
3,6[1] m

Długość linii brzegowej

4900 m[1]

Objętość

2025,5 tys. m³[1]

Położenie na mapie gminy Kowale Oleckie
Mapa konturowa gminy Kowale Oleckie, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piłwąg”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piłwąg”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piłwąg”
Położenie na mapie powiatu oleckiego
Mapa konturowa powiatu oleckiego, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piłwąg”
Ziemia54°06′56,7″N 22°10′45,6″E/54,115750 22,179333

Piłwągjezioro w zachodniej części powiatu oleckiego, gmina Kowale Oleckie, województwo warmińsko-mazurskie, na Pojezierzu Ełckim.

W północno-wschodniej części jest zasilane wodami jeziora Szwałk Wielki, w południowej części znajduje się odpływ do jeziora Łaźno. Połączenia są szerokie, a różnice poziomów – w pierwszym przypadku – około 1 m, w drugim – około 0,1 m.

Posiada urozmaiconą linię brzegową. Brzegi jeziora są niskie, otoczone jest lasem mieszanym.

Występuje na nim wiele mulistych zatoczek oraz położone centralnie w niewielkiej odległości od siebie trzy wyspy o łącznej powierzchni 1,6 ha.

Roślinność zajmuje 6,6 ha, czyli około 79,0% linii brzegowej, przeważa trzcina i sitowie, rzadziej spotyka się pałkę wąskolistną, a w zatokach grążel żółty i grzybienie białe.

Wschodnia część jeziora wraz z trzema zalesionymi wysepkami wchodzi w skład rezerwatu przyrody Mazury[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. III, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1999, s. 16-17, ISBN 83-88163-13-2.
  2. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Czerwony Bór – Lasy Państwowe. [dostęp 2018-11-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]