Pieluszkowe zapalenie skóry
| |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
L22 |
|---|---|
Pieluszkowe zapalenie skóry, PZS – stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki.
PZS należy do najczęstszych schorzeń skóry wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego, jest częstą infekcją u osób z niedoborem odporności. Przyczyny występowania PZS mają charakter złożony i wieloczynnikowy. Główny czynnik predysponujący do wystąpienia PZS stanowi długi kontakt skóry z wilgotnym środowiskiem. Podrażniona skóra jest podatna na zakażenia Candida albicans. Przebieg choroby najczęściej jest łagodny i objawia się rumieniem. Cięższe postacie PZS wiążą się z występowaniem ostrych wykwitów skórnych (np. rumień, obrzęk, nadżerki, pęcherzyki) w miejscu przylegania pieluszki. Na skórze widoczne są grudki bladoróżowe do jasnoczerwonych, często łuszczące się obwodowo. PZS równie często występuje u obu płci. Jego łagodne formy dobrze reagują na leczenie za pomocą emolientów. W przypadku nasilonego stanu zapalnego bądź powikłanego PZS konieczne jest zastosowanie środków farmakologicznych, zaleca się miejscowe leczenie przeciwgrzybicze. Podstawą pielęgnacji jest zachowanie zasad właściwej higieny okolicy pieluszkowej: unikanie wilgoci, częsta zmiana pieluszek, wietrzenie zainfekowanej skóry krocza oraz unikanie stosowania w okolicy krocza preparatów na bazie alkoholu[1].
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Łagodne formy PZS dobrze reagują na leczenie za pomocą emolientów. W przypadku nasilonego stanu zapalnego bądź powikłanego PZS konieczne jest zastosowanie środków farmakologicznych. Zalecane jest krótkotrwałe zastosowanie słabych kortykosteroidów lub kortykosteroidów w połączeniu z antybiotykami[2]. W PZS nadkażonym gronkowcem należy zastosować zewnętrzne preparaty przeciwbakteryjne. W przypadku nadkażenia drożdżakami konieczne jest zewnętrzne leczenie preparatami przeciwgrzybiczymi (nystatyna, klotrimazol, mikonazol)[3]. Przy podejrzeniu podrażnienia skóry o podłożu alergicznym należy wyeliminować alergeny zawarte w środkach do higieny i pielęgnacji, przy czym elementem różnicującym PZS z reakcją alergiczną jest występowanie w alergicznym zapaleniu skóry zmian nie tylko w okolicy pieluszkowej, ale także w innych częściach ciała (np. na twarzy, kończynach)[4]. Z diety oraz innych substancji, z którymi dziecko ma kontakt (np. zasypek dla dzieci), należy wyeliminować skrobię kukurydzianą, ponieważ jest ona doskonałą pożywką dla Candida[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pediatr Med Rodz 2012, Vol 8 Numer 3, p. 272
- ↑ Nield L.S., Kamat D.: Prevention, diagnosis, and management of diaper dermatitis. Clin. Pediatr. (Phila.) 2007; 46: 480-486.
- ↑ American Academy of Pediatrics: Candidiasis. W: Pickering L.K. (red.): Red Book, 2003 Report on the Committee on Infectious Disease. American Academy of Pediatrics, Elk Grove Village 2003: 229-232.
- ↑ Rusin-Tupikowska A., Zalewska M., Baran E.: Pieluszkowe zapalenie skóry – miejsce drożdżaków wśród czynników etiopatogenetycznych. Mikologia Lekarska 2010; 17: 53-56.
- ↑ Garfunkel L.C., Kaczorowski J.M., Christy C.: Konsultacja kliniczna w pediatrii. Tom 2, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011.
