Pieter Kooijmans

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieter Kooijmans
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1933
Heemstede

Data i miejsce śmierci

13 lutego 2013
Wassenaar

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk, dyplomata

Alma Mater

Wolny Uniwersytet w Amsterdamie

Pieter Hendrik Kooijmans (ur. 6 lipca 1933 w Heemstede, zm. 13 lutego 2013 w Wassenaar) – holenderski prawnik, polityk i dyplomata, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego, w latach 1993–1994 minister spraw zagranicznych, od 1997 do 2006 sędzia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował ekonomię i prawo na Wolnym Uniwersytecie w Amsterdamie, doktoryzował się w zakresie prawa w 1964. Pracował jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni, w latach 1965–1973 był tam profesorem prawa międzynarodowego. Między 1978 a 1997 (z około dwuletnią przerwą w pierwszej połowie lat 90.) zajmował tożsame stanowisko na Uniwersytecie w Lejdzie. Był m.in. członkiem rady Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego oraz wykładowcą tej uczelni, a także członkiem Instytutu Prawa Międzynarodowego.

Prowadził równocześnie aktywną działalność polityczną. Należał do Partii Antyrewolucyjnej, z którą w 1980 współtworzył Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny. W latach 1973–1977 pełnił funkcję sekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych, odpowiadając za sprawy dotyczące ONZ i organizacji wyspecjalizowanych. Przewodniczył Komisji Praw Człowieka ONZ w latach 1984–1985, następnie do 1992 był specjalnym sprawozdawcą do spraw tortur.

Od stycznia 1993 do sierpnia 1994 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych w trzecim rządzie Ruuda Lubbersa. Od 1997 do 2006 zajmował stanowisko sędziego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]