Planetarium w Muzeum Techniki NOT

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Planetarium w warszawskim Muzeum Techniki znajdowało się w Pałacu Kultury i Nauki i było miejscem prelekcji oraz pokazów o tematyce astronomicznej. Korzystało z projektora firmy Zeiss, za pomocą którego na wewnętrznej stronie kopuły odtwarzany był obraz nieba widocznego na wybranej szerokości geograficznej północnej półkuli Ziemi w dowolnej porze dnia i roku.

Historia planetarium[edytuj | edytuj kod]

Planetarium zainstalowano w 1972 roku w sali grupującej eksponaty z zakresu astronomii i astronautyki. Oficjalne otwarcie nastąpiło 17 lipca 1972 roku[1]. W latach siedemdziesiątych seanse mogły jednorazowo oglądać nawet 54 osoby[2], ale w 1981 roku liczbę tę ograniczono do 34. Od 1972 do 2001 roku w planetarium odbyło się 20 000 seansów dla około 550 000 osób.

Planetarium[edytuj | edytuj kod]

Na ostatni program planetarium składało się kilkanaście różnych tematycznie prelekcji, także w formie lekcji szkolnych – dla liceów, gimnazjów i szkół podstawowych. Natomiast pokazy nieba dla osób indywidualnych odbywały się codziennie poza poniedziałkami[3].

W 2012 roku planetarium zostało odnowione. Ułożono bezpieczną niepalną dźwiękochłonną wykładzinę oraz zainstalowano nową klimatyzację.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Planetarium w Warszawie. „Urania”. 9, s. 225, wrzesień 1972. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. 
  2. ↑ Maria Pańkow, Kazimierz Schilling, Przewodnik astronomiczny po Polsce, Pojezierze, Olsztyn, Białystok, 1982, ISBN 83-7002-064-X.
  3. ↑ Planetarium. [w:] Wystawy Stałe [on-line]. Muzeum Techniki i Przemysłu NOT. [dostęp 2015-08-19].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Planetarium_w_Muzeum_Techniki_NOT&oldid=69273226”