Pokój 101
Pokój 101 – miejsce opisane w antyutopii George'a Orwella Rok 1984. Pokój 101 była to sala tortur znajdująca się w siedzibie Ministerstwa Miłości, w której poddawało się więźnia jego własnym koszmarom, strachom bądź fobiom. O’Brien powiedział do Smitha:
Pytałeś mnie kiedyś, co jest w pokoju sto jeden. Powiedziałem ci, że sam wiesz najlepiej. Wszyscy wiedzą. Tutaj czeka cię to, co jest najstraszniejsze na świecie. [...] Dla każdego człowieka co innego jest najstraszniejsze na świecie - dla jednego może to być pogrzebanie żywcem, dla drugiego spalenie, a dla trzeciego utonięcie, wbicie na pal lub dopiero pięćdziesiąty rodzaj śmierci. Czasami chodzi o coś bardzo trywialnego, co wcale nie powoduje zgonu. [...] W twoim wypadku najstraszniejsze są szczury.
Wynikało to z rzekomej wszechwiedzy Partii nawet o koszmarach obywateli państwa. W przypadku Winstona Smitha jego największym "koszmarem" były szczury, ich też użyto, by ostatecznie załamać jego wolę: szczury tak wpłynęły na Smitha, że pragnął on, by cierpienie, którego miał doświadczyć, zostało zadane jedynej osobie, którą kochał – Julii, i której przysięgał, że nigdy jej nie zdradzi.
W pokoju 101 nie tylko łamano podstawowe wolności i prawa człowieka. Terrorem wymuszało się tam od obywateli taką świadomość dotyczącą nawet fundamentalnych reguł rządzących światem, jak tego chciała Partia – na przykład, że dwa plus dwa nie zawsze równa się cztery, bądź że gdyby Partia chciała, nie istniałaby grawitacja.
Po wydarzeniach w pokoju 101 więzień zawsze odchodził "wyleczony", kochając Wielkiego Brata.
Orwell oznaczył pokój 101 od sali konferencyjnej w Broadcasting House, gdzie brał udział w nudnych spotkaniach[1].