Pomnik Ernsta Moritza Arndta w Szczecinie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Ernsta Moritza Arndta
Ilustracja
Zachowane schody prowadzące do pomnika
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Materiał

cement

Data odsłonięcia

1869

Data likwidacji

1933

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Ernsta Moritza Arndta”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Ernsta Moritza Arndta”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Ernsta Moritza Arndta”
Ziemia53°26′34,5″N 14°32′01,8″E/53,442917 14,533833

Pomnik Ernsta Moritza Arndta – pomnik niemieckiego poety Ernsta Moritza Arndta (1769–1860), który stał w latach 1869–1933 w Szczecinie w ówczesnym parku Quistorpa (obecnie park im. Jana Kasprowicza).

Projekt[edytuj | edytuj kod]

Pomnik wykonany był z cementu i był – z pewnymi zmianami[1] – kopią pomnika Arndta dłuta Bernharda Afingera, znajdującego się w Bonn[2][3]. Poeta stał na neobarokowym cokole, na którym wyryte były fragmenty jego poezji[2][3]. Zwrócony twarzą w kierunku miasta, prawą rękę wspierał o obumarły pień, z którego kiełkowały młode pędy, lewą zaś podpierał się pod bok[4]. Wraz z cokołem pomnik liczył około 10 metrów wysokości[4]. Obok pomnika znajdowała się fontanna oraz kwatery z kwiatami[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pomnik został wzniesiony w 1869 roku, na stulecie urodzin poety, z inicjatywy założyciela parku Johannesa Quistorpa[2][3][1], prywatnie skoligaconego z poetą, którego żona Charlotte Quistorp była jego stryjeczną ciotką[4]. Usytuowany był na wzniesieniu znajdującym się na przedłużeniu Arndstrasse (ob. ulica Monte Cassino)[2], przy obecnej ul. Wyspiańskiego[3].

W 1933 roku, ze względu na zły stan techniczny (cement zaczął kruszeć), podjęto decyzję o likwidacji pomnika[4][5][6]. Na jego miejscu, wykorzystując infrastrukturę wodno-kanalizacyjną fontanny, utworzono w okresie II wojny światowej basen przeciwpożarowy, zasypany w 2010 roku[4]. Zachowały się prowadzące do pomnika z poziomu ulicy betonowe schody[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Maria Łopuch: Szczecin Pogodno. Szczecin: Stowarzyszenie Czas Przestrzeń Tożsamość, 2010, s. 164–166, seria: Czas Przestrzeń Tożsamość. ISBN 978-83-932445-0-8.
  2. ↑ a b c d Encyklopedia Szczecina. T. II P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 147. ISBN 83-7241-089-5.
  3. ↑ a b c d Marek Łuczak: Pogodno, Łękno. Szczecin: Pomorskie Towarzystwo Historyczne, 2009, s. 234. ISBN 978-83-751817-6-0.
  4. ↑ a b c d e f Jerzy Połowniak: Johannes Quistorp stawia ogromny drogowskaz do dzielnicy. O bohaterze, który w XX wieku się zużył. szczecin.wyborcza.pl, 2019-01-04. [dostęp 2019-01-19].
  5. ↑ Pomnik Ernesta Moritza Arndta. szczecin.wyborcza.pl. [dostęp 2019-01-19].
  6. ↑ 7 szczecińskich pomników, których już nie ma. wszczecinie.pl, 2017-11-21. [dostęp 2019-01-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Pomniki w Szczecinie
Pomniki osób
Pomniki wydarzeń
Rzeźby plenerowe
Pomniki nieistniejące

Herb Szczecina

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pomnik_Ernsta_Moritza_Arndta_w_Szczecinie&oldid=66645402”