Portal:Śródziemie/Artykuł miesiąca/2014/lip

„Dość mroczna epoka” – tak Tolkien w liście do M. Waldmana nazwał Drugą Erę. Zaczęła się wraz z ostatecznym pokonaniem Morgotha w Wojnie Gniewu, a skończyła pierwszym pokonaniem Saurona. Trwała 3441 lat słonecznych.

Na początku Drugiej Ery powstało królestwo Númenoru. Historia tego państwa-wyspy opowiada o jego drodze od pomyślnego, pokojowego rozwoju, przez zapanowanie nad częścią kontynentu Śródziemia, pokonanie armii Saurona i osiągnięcie największej potęgi w ówczesnym świecie do upadku pod falami morza.

Tymczasem po Wojnie Gniewu kontynent Śródziemia uległ znacznym zmianom. Powstały nowe królestwa elfów, takie jak Lindon, Eregion, Lothlórien i Leśne Królestwo. Sauron, który został w Śródziemiu, by naprawić wojenne zniszczenia i stworzyć tam drugi raj, występując pod imieniem Pana Darów przekonał elfów do wykucia Pierścieni Władzy. Około 100 lat później wykuł Jedyny Pierścień, co poskutkowało wybuchem wojny i ujawnieniem się „teokracji zła”. Pod koniec Drugiej Ery Sauron doprowadził do upadku Númenor, po czym Dúnedainowie przybyli do Śródziemia, gdzie założyli Arnor i Gondor, zawiązali z elfami Ostatni Sojusz i po dwunastu latach wojny pokonali Saurona.