Posąg Ur-Ningirsu II
| Posąg Ur-Ningirsu II |
|---|
|
| Dokładna kopia posągu Ur-Ningirsu II znajdująca się w zbiorach Luwru (zdjęcie z 2016 roku). Na mocy porozumienia z 1974 roku oryginalny posąg ma wrócić do Paryża z Nowego Jorku w 2018 roku |
Posąg Ur-Ningirsu II – kamienny posąg przedstawiający Ur-Ningirsu II, władcę sumeryjskiego miasta Lagasz, syna i następcę Gudei.
Datowany na ok. 2080 r. p.n.e. posąg wykonany jest z chlorytu i ma 55 cm wysokości[1]. Naśladując styl posągów Gudei Ur-Ningirsu II kazał przedstawić się w pozycji stojącej, z rękoma złączonymi na piersiach[2]. Ubrany jest on w długą, sięgającą stóp szatę, ma odsłonięte jedno ramię i nosi na głowie dość charakterystyczne nakrycie głowy przypominające turban. Na podstawie posągu umieszczone zostało przedstawienie reliefowe ukazujące klęczące postacie przynoszące trybut władcy[3].
Na posągu znajduje się inskrypcja klinowa, w której Ur-Ningirsu II dedykuje ten posąg bogu Ningiszzidzie: Dla Ningiszzidy, swego (osobistego) boga, Ur-Ningirsu, władca Lagasz, syn Gudei, władcy Lagasz, który wzniósł świątynię E-ninnu dla boga Ningirsu, wykonał swój (własny) posąg. „Ja jestem tym, którego kocha jego (osobisty) bóg, niech me życie będzie długie” – takim imieniem nazwał on ten posąg i umieścił dla niego w jego świątyni[4].
Bezgłowy, pochodzący najprawdopodobniej z nielegalnych wykopalisk w Tall Luh (starożytne Girsu) posąg zakupiony został w 1924 roku przez Luwr i otrzymał numer inwentarzowy AO 9504[3]. Głowa posągu w nieznanych okolicznościach trafiła do prywatnej kolekcji w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1947 roku zakupiona została przez Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku[3]. W 1974 roku podpisane zostało porozumienie pomiędzy oboma muzeami, dzięki któremu cały posąg wystawiany jest przez kilka lat na przemian to w jednym, to w drugim muzeum[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Statue of Ur-Ningirsu, son of Gudea (opis posągu na stronie Metropolitan Museum of Art)
- ↑ Edzard D.O., Gudea and His Dynasty, The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, vol. 3, University of Toronto Press, 1997, s. 185.
- ↑ a b c d Statue of Ur-Ningirsu. louvrebible.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-07)]. (opis posągu na stronie Luwru)
- ↑ Edzard D.O., Gudea and His Dynasty, The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, vol. 3, University of Toronto Press, 1997, s. 185-186..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edzard D.O., Gudea and His Dynasty, The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, vol. 3, University of Toronto Press, 1997.